در شرایطی که خبر ویروس کرونا از همه جا بهگوش میرسد باید مراقب برخی تاثیرات جانبی و روانی ناشی از آن باشیم و نگرانی بیشازحد به خودمان راه ندهیم. در اینجا میخواهیم با اختلالی به نام «خودبیمار پنداری گروهی» آشنا شویم.
خود بیمار پنداری گروهی هنگامی است که افراد احساس بیماری میکنند، ولی دلیلی برای بیماربودن آنها وجود ندارد.
آنها فکر می کنند که مبتلا به بیماری خطرناکی مثلاً یک عفونت شدید شده اند.
این اختلال می تواند در جمعی همچون کلاس، اداره، یک شهر یا همه کشور دیده شود.
این پدیده هزاران سال است که در جوامع بشری تجربه شده است و به نظر می رسد خیلی شایع تر از آن است که در پزشکی روزمره تشخیص می دهیم.
علائمی که افراد تجربه می کنند بنا به نوع بیماری که فکر می کنند به آن مبتلا شده اند متفاوت خواهد بود مثلاً
- سردرد
- گیجی
- بی حالی
- احساس تنگی نفس
- سرفه های مکرر
- درد قفسه سینه
- لرز
- گلودرد و...
در اکثریت قریب به اتفاق موارد علت آن محرک های ناگهانی محیطی همچون همه گیری یک بیماری عفونی است.
وقتی که چنین اتفاقی می افتد بسیاری از افراد احساس می کنند که علائم آن بیماری را دارند.
در بسیاری از موارد یک نفر بطور واقعی درگیر بیماری است و بسیاری از افراد دیگر بدون علائم واقعی خودشان را بیمار می پندارند.
بروز ناگهانی این اختلال به میزان تاثیرپذیری ما از استرس بستگی دارد.
بیمارانی که دچار علائم می شوند فکر می کنند واقعاً بیماری را گرفته اند که سبب اضطراب و نگرانی فراوان آنها شده است.
شبکه های اجتماعی مجازی و شایعات موجود می توانند از مهمترین عوامل زمینه ساز چنین بیمارانگاری گسترده بشوند.
نه این بیماری واقعی است!
افرادی که در چنین شرایطی قرار می گیرند واقعاً علائم بیماری را دارند و این علائم ذهنی نیست مثلاً واقعاً احساس تنگی نفس و لرز و تب می کنند یا واقعاً سردرد و گیجی دارند.
ولی این احساس واقعی قابل تایید از نظر پزشکی نیست و علائم به واسطه استرس و اضطراب ایجاد شده است نه عامل بیماری زا مانند ویروس کرونا و...
این اختلال بسیاری از افراد نرمال را درگیر می کند و این به معنای اختلال روانی این افراد نیست.
موارد زیر ممکن است نشانگر چنین اتفاقی باشند:
- خیلی از افراد همزمان و بطور واقعی در جامعه بیمار باشند.
- معاینه بالینی و تست های آزمایشگاهی در افراد خود بیمار پندار طبیعی است.
- پزشکان نمی توانند در بررسی ها بیماری را در فرد تایید کنند.
الگوی بروز علائم هم می تواند شاهدی بر اختلال خود بیمار پنداری باشد از جمله:
- نوع بیماری هایی که گزارش می شوند.
- نوع افرادی که تحت تاثیر قرار می گیرند.
- راههای گسترش بیماری که با واقعیت بیماری هماهنگ نیستند.
با این وجود، وجود این علایم را نباید به راحتی به معنی خودبیمار پنداری تلقی کنید. ضمنا اگر هر یک از علائم زیر را داشتید باید به پزشک مراجعه کنید:
- بیماری ای که بیش از یک هفته تا 10 روز طول کشیده است.
- تب زیر زبانی بالاتر از 38.5 درجه سانتی گراد که چند روز طول کشیده است و ضعف و بی حالی قابل توجهی همراه آن دارید.
- گرفتگی شدید عضلانی.
- اشک ریزش فراوان.
- ضایعات یا تغییر رنگ قابل توجه پوستی.
- و تنگی نفسی که مانع انجام فعالیت های روزمره شما شده است.
از نظر علمی به خوبی راههای پیشگیری از این مشکل مشخص نشده است.
شاید بهترین و موثرترین روش این باشد که خودتان را از آن شرایط ذهنی و شایعات پیرامونی دور کنید. داشتن نگرانی در هر شخصی طبیعی است. اما نباید بیش از حد به خودمان اضطراب و استرس وارد کنیم. ضمنا این نکته را هم در نظر داشته باشید که استرس بیشازحد باعث ضعف سیستم ایمنی میشود و خودش یک عامل زمینهساز برای ابتلا به بیماریها است.
در بیشتر موارد افراد با خروج از موقعیت استرس زا بهتر می شوند.
در اکثر موارد پس از ویزیت پزشکی و اطمینان دادن پزشک که واقعاً مشکل خطرناکی وجود ندارد علائمی بیماری در افراد کاهش یافته و از بین می رود.
بسیار مهم است که این افراد از قرارگیری دوباره در برابر عامل استرس زا محافظت شوند.
همگی ما در بسترهای گوناگون اجتماعی همچون مدرسه، محل کار و خانواده هستیم که در همه این موارد استرس و اضطراب به راحتی به اشتراک گذاشته می شود.
پس هوشمندانه تلاش کنیم تا در دام اضطراب محیط اطرافمان گرفتار نشویم.
فکر نکنیم که وقتی کسی در اطراف ما بیمار است، ما هم حتماً بیمار می شویم.
این بهترین کاری است که از دست همه ما برای مواجهه با چنین مشکلاتی پیش می آید.
دکتر بابک قلعهباغی
فوق تخصص آلرژی و ایمونولوژی بالینی
در شرایطی که تهیه و تامین ماسک از داروخانه ها، دچار مشکل شده و با کمبود و افزایش قیمت این کالا مواجه هستیم، بهتر است بدانیم که بر اساس آخرین اطلاعیههای سازمان WHO و CDC استفاده از ماسکهای تنفسی در افراد سالم و افرادی که علائمی مبنی بر ابتلا به بیماری تنفسی ندارند، الزامی ندارد.
فقط افراد مبتلا و افرادی که در تماس با بیماران مبتلا هستند مثل پرسنل کادر درمان و یا افرادی که درحال مراقبت از بیمار مبتلا در منزل هستند، ملزم به استفاده از ماسکهای تنفسی هستند.
اگر از ماسک به درستی استفاده نکنیم خودش میتواند ریسک سرایت را بیشتر هم بکند. به این دلیل که فرد بهدلیل داشتن ماسک با خیال راحت تری با افراد مبتلا معاشرت میکند و با این فکر که ویروس به او نمیرسد و همین موضوع فرد را مستعد ابتلا میکند.
پس در جهت کمیاب نشدن ماسکهای تنفسی و همچنین پیشگیری منطقی و علمی از خودمان و یاری رساندن به همنوعانی که واقعا به ماسک نیاز دارند، از ازدحام در داروخانه ها که منجر به افرایش تقاضای این کالا میشود، خودداری کنیم.
با منطق و عقلانیت در کنار همنوعان و هموطنان خود باشیم تا بتوانیم کرونا را شکست بدهیم.
در دو ویدیوی مهم پایین، میتوانید نکات ضروری در رابطه با استفاده از ماسک و نحوه استفاده آن را ملاحظه کنید.
1- هدف اصلی ماسک جلوگیری از پخش شدن قطرات و ذرات آلوده تنفسی بیماران به افراد سالم است پس پوشیدن ماسک برای افراد دارای علائم تنفسی (کسانی که سرفه، آبریزش یا تب دارند) و اعضای خانواده و نزدیکان آنها توصیه میشود.
2- بر اساس مطالعات علمی، پوشیدن ماسک برای افراد عادی جامعه به منظور پیشگیری از ابتلا به عفونت تنفسی از محیط اطراف زیاد موثر نبوده است به همین دلیل به منظور پیشگیری از ابتلا به ویروس مهمترین توصیه های عمومی عبارتند از: رعایت فاصله حداقل 1 متر از دیگران، پرهیز از حضور در مکان های پرازدحام، شستشوی مرتب دست ها و پرهیز از تماس دست با صورت.
3- برای کارآرایی مطلوب پوشیدن ماسک ضروری است تا از قسمت بالایی بینی تا پایین چانه کامل پوشانده شود.
4- برای پرسنل بهداشتی درمانی پوشیدن ماسک به ویژه انواع فیلتردار آن ضروری است.
5- موثرترین ماسک ها در پیشگیری از انتقال ویروس: انواع فیلتردار و در مرحله بعدی ماسک های معمولی جراحی (یا طبی) هستند.
6- بر اساس مطالعات علمی در شرایط اضطرار و نبودن ماسک های استاندارد، استفاده از ماسک های دستدوز خانگی در کنترل همه گیریهای تنفسی موثر بوده است.
7- در صورت استفاده از ماسک های دست دوز خانگی بهتر است که ۲ یا ۳ ماسک داشته باشید و پس از چند ساعت پوشیدن ماسک، آن را با رعایت اصول بهداشتی و با آب داغ بشویید و پس از خشک شدن و اطوی "داغ" دوباره آن را بپوشید.
با تشکر از دکتر بابک قلعهباغی
فوق تخصص آلرژی و ایمونولوژی بالینی
تصویر زیر هم یک راهنمای خوب برای شرایط استفاده از ماسک است:
دانلود فایل PDF توضیح انواع ماسکها و کاربردهای آنها (تهیه شده توسط دانشگاه شهید بهشتی)
دانلود فایل PDF راهنمای استفاده طولانی مدت و استفاده مجدد از ماسک فیلتردار N95 در محیطهای درمانی
- آگاهی کارکنان نسبت به علائم بیماری (سرفه،تب، تنگی نفس)
- عدم حضور کارکنان دارای علائم بیماری در نانوایی
- جلوگیری از ورود افراد متفرقه به کارگاه نانوایی
- استفاده از ماسک ،دستکش و کلاه مناسب توسط کارکنان
- شست و شوی مکرر دستها هر نیم ساعت یک بار
- به کارگیری یک فرد مجزا برای دریافت پول و کارت
- خودداری از تبادل پول نقد تا حد امکان
- حفظ فاصله یک متری بین مشتریان از یکدیگر و رعایت بهداشت فردی
- استحمام روزانه کارکنان و شست و شوی روزانه لباسها
- ضدعفونی کردن روزانه و مکرر تجهیزات و سطوح نانوایی
نکات بهداشتی تهیه و خرید موادغذایی و نان به گفته دکتر پیرصالحی (متخصص داخلی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی)
این روزها همهجا حرف از کروناست و هر کس که سرفهای میکند، بیاختیار اولین چیزی که به ذهنش میرسد این است که "ایوای، من هم کرونا گرفتم".
ولی اینطور نیست. هر گردی گردو نیست و هر سرفهای هم ناشی از کرونا نیست.
این نکته بسیار مهم است که شما بتوانید در زمانی که احساس کردید علائم بیماری کرونا را دارید، ابتدا آن را از بیماریهای مشابه و شایع که علائم مشابهی دارند تشخیص دهید.
دلیل اهمیت این تشخیص نیز در این است که مراجعه به مراکز درمانی که بهصورت بالقوه، مکانهایی با سطح آلودگی بالای ویروسی و میکروبی (در مقایسه با سایر مکانهای عمومی) محسوب میگردند، خطر ابتلای شما به سایر بیماریها را افزایش میدهد.
بنابراین توجه داشته باشید که اگر بیماری شما، یک بیماری ساده مثل آنفلوانزا باشد، با مراجعه به مراکز بهداشتی درمانی، کلینیکها، مطبها و بیمارستانها، ناخواسته خود را در معرض خطر ابتلا به کرونا قرار دادهاید.
3 بیماری مشابه و شایع که علائمی بسیار شبیه به کرونا دارند شامل آنفلوانزا، سینوزیت و برونشیت هستند.
در این مطلب تلاش میکنیم اطلاعات کاملی از بیماری آنفلوانزا در اختیار شما قرار دهیم تا با علائم آن بیشتر آشنا شده و آن را از کرونا تشخیص دهید.
مطالب مرتبط:
تفاوت علائم ویروس کرونا با سینوزیت
تفاوت علائم ویروس کرونا با برونشیت
آنفلوانزا عفونت ویروسی بینی، گلو و ریههاست که عموماً ازنظر بالینی با سرماخوردگی معمولی اشتباه میشود ولی از آن خیلی شدیدتر است و ناگهان بروز میکند.
شایعترین علائم آنفلوانزا عبارتاند از: لرز، تب، سردرد، گلودرد، سرفه، آبریزش و گرفتگی بینی، درد و ضعف عضلانی و بیحالی. البته ممکن است برخی از بیماران تهوع، استفراغ و اسهال هم داشته باشند.
بیشتر افراد مبتلا به آنفلوانزا در ظرف چند روز تا چند هفته بهبود پیدا میکنند. عوارض جدی آنفلوانزا در هر سنی ممکن است دیده شود ولی در کودکان زیر ۲ سال و افراد بالای ۶۵ سال شایعتر است
ویروس آنفلوانزا عمدتاً از طریق ترشحات تنفسی بیماران در اثر سرفه یا عطسه گسترش مییابد ولی از طریق دست دادن و تماس با وسایلی که فرد مبتلا به آنها دست زده است نیز منتقل میشود.
بیماران مبتلا به آنفلوانزا از دو روز قبل تا ۲۴ ساعت پس از فروکش کردن تب، ناقل بیماری هستند. بعضی از افراد ممکن است مبتلا به ویروس آنفلوانزا شوند ولی هیچ علائمی نداشته باشند و همزمان ویروس را به دیگران منتقل کنند.
- تزریق واکسن سالانه
- دوری از بیماران مشکوک به آنفلوانزا
- شستن مرتب دستها
- دست نزدن به چشمها، بینی یا دهان
- مراقبت از خود، ورزش و تغذیه مناسب
- اگر علائم آنفلوانزا را دارید به مدرسه یا محل کار نروید.
- در خانه استراحت کنید، آب فراوان بنوشید، از سیگار و موارد مشابه بپرهیزید.
- بیشتر افرادی که به آنفلوانزا میگیرند نیاز به مراجعه پزشکی ندارند.
- مسکنها همچون استامینوفن یا ایبوبروفن در کاهش تب و درد عضلانی کمککننده هستند.
- از مصرف آسپرین بهویژه در کودکان و نوجوانان بپرهیزید زیرا ممکن است سبب بیماری شدید کبدی بشود.
- بیشتر افرادی که مبتلا به آنفلوانزا میشوند نیاز به دارویی بیش از این ندارند زیرا علت آنفلوانزا ویروسی است و آنتیبیوتیکها کمککننده نیستند.
- توصیه مصرف داروهای ضدویروسی بر عهده پزشک است.
- در صورت مشاهده هر یک از موارد زیر بلافاصله به اورژانس مراجعه کنید:
- تند تند شدن نفس کشیدن و سخت نفس کشیدن
- کبودی پوست
- مشکل در نوشیدن مایعات
- خوابآلودگی بیشازحد و مشکل در بیدار شدن از خواب
- تحریکپذیری بیشازحد
- تب بالا و دانههای پوستی فراوان
- درصورتیکه علائم در حال بهبود باشد ولی ناگهان تب و سرفه شدید دوباره شروع شود
- مشکل در نفس کشیدن
- درد قفسه سینه یا شکمدرد همزمان
- گیجی و خوابآلودگی
- استفراغهای شدید
- درصورتیکه علائم در حال بهبود باشد ولی ناگهان تب و سرفه شدید دوباره شروع شود.
دکتر بابک قلعهباغی (فوق تخصص آلرژی و ایمونولوژی بالینی)
دکتر شهرام ثبوتیپور
این روزها همهجا حرف از کروناست و هر کس که سرفهای میکند، بیاختیار اولین چیزی که به ذهنش میرسد این است که "ایوای، من هم کرونا گرفتم "
ولی اینطور نیست. هر گردی گردو نیست و هر سرفهای هم ناشی از کرونا نیست.
این نکته بسیار مهم است که شما بتوانید در زمانی که احساس کردید علائم بیماری کرونا را دارید، ابتدا آن را از بیماریهای مشابه و شایع که علائم مشابهی دارند تشخیص دهید.
دلیل اهمیت این تشخیص نیز در این است که مراجعه به مراکز درمانی که بهصورت بالقوه، مکانهایی با سطح آلودگی بالای ویروسی و میکروبی (در مقایسه با سایر مکانهای عمومی) محسوب میگردند، خطر ابتلای شما به سایر بیماریها را افزایش میدهد.
بنابراین توجه داشته باشید که اگر بیماری شما، یک بیماری دیگر مثل برونشیت حاد باشد، با مراجعه به مراکز بهداشتی درمانی، کلینیکها، مطبها و بیمارستانها، ناخواسته خود را در معرض خطر ابتلا به کرونا قرار دادهاید.
3 بیماری مشابه و شایع که علائمی بسیار شبیه به کرونا دارند شامل آنفلوانزا، سینوزیت و برونشیت هستند.
در این مطلب تلاش میکنیم اطلاعات کاملی از بیماری برونشیت حاد در اختیار شما قرار دهیم تا با علائم آن بیشتر آشنا شده و آن را از کرونا تشخیص دهید.
مطالب مرتبط:
تفاوت علائم ویروس کرونا با سینوزیت
تفاوت علائم ویروس کرونا با آنفلوانزا
برونشیت حاد یکی از علل شایع سرفه مزمن (بیش از ۳ هفته) است.
تقریباً همیشه علت برونشیت حاد همان ویروسهای عامل سرماخوردگی هست در این بیماری تورم و پرخونی راههای هوایی بزرگ ریه یعنی برونشها سبب سرفه، تنگی نفس، خسخس، درد قفسه سیه و تب میشود.
- معمولاً آنتیبیوتیکها کمککننده نیستند چون اثری بر روی ویروسها ندارند.
- در طی چند روز بدن شما بهخودیخود این بیماری ویروسی را کنترل میکند. مصرف بعضی داروها گذراندن دوره بیماری را راحتتر میکنند. ممکن است برای کنترل تب نیازمند مصرف استامینوفن یا ایبوبروفن باشید یا از داروهای ضد سرفه و خلطآور استفاده کنید.
- داروهای بدون نسخه را در کودکان زیر ۴ سال در این شرایط بالینی استفاده نکنید.
- عسل و ترکیبات آن برای کنترل سرفه در کودکان بالای یک سال مفید هستند.
در صورت تنگی نفس، تب پایدار، لرز شدید و تعریق فراوان یا سرفه با خلط خونی یا آجری رنگ به پزشک مراجعه کنید.
با شستشوی منظم و دقیق دستها بهویژه در فصول سرد سال، عدم مصرف سیگار و دخانیات میتوان از آن پیشگیری نمود.
دکتر بابک قلعهباغی (فوق تخصص آلرژی و ایمونولوژی بالینی)
دکتر شهرام ثبوتیپور
مدیکالگاید
این روزها همهجا صحبت از کروناست و هر کس که سرفهای میکند، بیاختیار اولین چیزی که به ذهنش میرسد این است که "ایوای، من هم کرونا گرفتم".
ولی اینطور نیست. هر گردی گردو نیست و هر سرفهای هم ناشی از کرونا نیست.
این نکته بسیار مهم است که شما بتوانید در زمانی که احساس کردید علائم بیماری کرونا را دارید، ابتدا آن را از بیماریهای مشابه و شایع که علائم مشابهی دارند تشخیص دهید.
دلیل اهمیت این تشخیص نیز در این است که مراجعه به مراکز درمانی که بهصورت بالقوه، مکانهایی با سطح آلودگی بالای ویروسی و میکروبی (در مقایسه با سایر مکانهای عمومی) محسوب میگردند، خطر ابتلای شما به سایر بیماریها را افزایش میدهد.
بنابراین توجه داشته باشید که اگر بیماری شما، یک بیماری دیگر مثل سینوزیت یا برونشیت حاد باشد، با مراجعه به مراکز بهداشتی درمانی، کلینیکها، مطبها و بیمارستانها، ناخواسته خود را در معرض خطر ابتلا به کرونا قرار دادهاید.
۳ بیماری مشابه و شایع که علائمی بسیار شبیه به کرونا دارند شامل آنفلوانزا، سینوزیت و برونشیت هستند.
در این مطلب تلاش میکنیم اطلاعات کاملی از بیماری سینوزیت در اختیار شما قرار دهیم تا با علائم آن بیشتر آشنا شده و آن را از کرونا تشخیص دهید.
مطالب مرتبط:
تفاوت علائم ویروس کرونا با برونشیت حاد
تفاوت علائم ویروس کرونا با آنفلوانزا
سینوسها حفرههای استخوانی در صورت هستند. سینوزیت در اثر التهاب سینوسها با ویروسها و باکتریها یا هر دو اتفاق میافتد.
- احساس درد یا فشار در پیشانی یا گونه یا اطراف چشم
- ترشح چرکی غلیظ بینی، دنداندرد یا گرفتگی بینی
- تب
اغلب بیماران سینوزیتی بیان میکنند که سرماخوردگیشان در حال بهتر شدن بود که ناگهان علائم و وضع عمومیشان بدتر شده است.
سینوزیت اغلب به دنبال یک سرماخوردگی ساده اتفاق میافتد. در اثر سرماخوردگی مخاط سینوسها متورم میشوند، ترشحات بینی غلیظ و چسبنده میشوند و بهخوبی تخلیه نمیشوند. این ترشحات محل بسیار مناسبی برای رشد باکتریها هستند که سبب عفونت سینوس میشوند.
- درمان سینوزیت وابسته به علت ایجاد آن است.
- اگر سینوسها بهخوبی تخلیه شوند احساس بهتری خواهید داشت.
- برای رقیق شدن مخاط، مایعات فراوان بنوشید.
- تا حد ممکن استراحت کنید و اندکی از بالشهای بزرگتر و بلندتر استفاده کنید.
- آن طرف صورتتان را که درد نمیکند روی بالش بگذارید.
- بخور گرم با استفاده از یک حوله گرم و مرطوب در جلوی صورت، و یا تنفس بخار آب گرم، به رقیق شدن مخاط کمک میکند. الزاماً نیازی به دستگاه بخور نیست و میتوانید از روش سنتی بخور با قابلمه آب گرم و یک پارچه بر روی سر استفاده کنید.
- شستشوی بینی با سرمهای شستشوی ولرم، روزی ۲ تا ۴ بار، بسیار در رقیق شدن مخاط بینی مؤثر هستند.
- مسکنهای استامینوفن و ایبوبروفن در کاهش درد سینوس و سردرد کمککننده هستند.
- از آنتیهیستامینها (مثل دیفن هیدارمین، لوراتادین یا سیتریزین و…) برای علائم سینوزیت استفاده نکنید زیرا مخاط را غلیظتر و تخلیه آن را سختتر میکنند.
- در صورت نیاز، بیش از ۳ روز پیدرپی از اسپریهای ضداحتقان بینی استفاده نکنید.
- در صورت ابتلا به آلرژی با پزشکتان در مورد استفاده از اسپریهای کورتونی بینی مشورت کنید.
اگر پس از ۷ تا ۱۰ روز بهتر نشدید یا علائم شما خیلی شدید و پیشرونده باشند لازم است به پزشک مراجعه کنید، چون ممکن است به آنتیبیوتیک یا اقدامات دیگری نیاز داشته باشید.
علائم خطر در سینوزیت عبارتاند از:
- تب بیش از ۳۸٫۷ درجه سانتیگراد،
- سردرد بسیار شدید که با مسکنهایی چون استامینوفن و ایبوبروفن بهتر نمیشود،
- مشکلات بینایی یا تورم اطراف چشم،
- تداوم علائم پس از اتمام دوره مصرف آنتیبیوتیک
با شستشوی منظم و دقیق دستها بهویژه در فصول سرد سال، عدم مصرف سیگار و دخانیات میتوان از آن پیشگیری نمود.
دکتر بابک قلعهباغی (فوق تخصص آلرژی و ایمونولوژی بالینی)
دکتر شهرام ثبوتیپور
مدیکال گاید
در صورتی که علایم تنفسی شبیه به سرماخوردگی دارید، میتوانید از این راهنمای ساده استفاده کنید. هدف این است که فقط در صورت نیاز، به پزشک و بیمارستان مراجعه کنیم. چرا که درمان خاصی برای سرماخوردگی وجود ندارد و در بیمارستان کار ویژهای برای سرماخوردگی انجام نمیشود. اما محیط بیمارستان یک محیط آلوده به حساب میآید و ممکن است دچار آلودگیهای جدید بشویم.
درصورت بروز اولیه لرز و سرفه خشک بدون در نظر گرفتن داشتن یا نداشتن گلو درد بر این اساس عمل کنید:
- نیازی به مراجعه به بیمارستان نیست. در منزل استراحت کنید و از درمانهای حمایتی همچون مسکنها، یا شربت سرماخوردگی و دمنوشهای گیاهی محلی استفاده کنید.
- اگر جزو گروه افراد در معرض خطر *(پایین مقاله را ملاحظه کنید) هستید، به پزشک مراجعه کنید.
- اگر جزو گروه افراد در معرض خطر*(پایین مقاله را ملاحظه کنید) نیستید، نیازی به مراجعه به بیمارستان نیست در منزل استراحت کنید و از درمانهای حمایتی استفاده کنید.
- در این وضعیت بدون در نظر گرفتن تب، به پزشک مراجعه کنید.
*گروههای در معرض خطر:
- آیا بیمار دچار نقص ایمنی اولیه است؟
- آیا بیمار طولانی مدت (بیش از 2 هفته مداوم) برای بیماری هایی مثل روماتیسم و ... در حال مصرف کورتون است؟
- آیا بیمار در حال گذراندن مراحلی شیمی درمانی یا رادیوتراپی است؟
- آیا بیمار در حال گذراندن مراحل پیوند اعضا است؟
- آیا بیمار تحت درمان نقص ایمنی اکتسابی (ایدز) است؟
- آیا بیمار مشکل قلبی عروقی دارد؟
- آیا بیمار فشار خون بالا دارد؟
- آیا بیمار دیابت دارد؟
- آیا بیمار آسم و برونشیت مزمن دارد؟
- آیا بیمار چاقی بیش از اندازه دارد؟
- آیا بیمار باردار است؟
- آیا سن بیمار بالاتر از 50 سال است؟
- آیا بیمار در چند روز یا چند هفته اخیر با بیمار تنفسی که تست کرونا او مثبت شده باشد تماس نزدیک داشته است؟
برگرفته از فلوچارت دستورالعمل کمیته کشوری تشخیص و درمان بیماری CoViD-19 در سطوح ارائه خدمات سرپایی و بستری.
در کنار این مقاله میتوانید به تست آنلاین کرونا مراجعه کنید.
در صورتی که نیاز به مشورت به پزشک دارید، میتوانید به سامانه مشاوره آنلاین پزشکی ایران ام دی مراجعه کنید.
فوق تخصص آلرژی و ایمونولوژی بالینی
یک واقعیت در مورد بسیاری از بیماریهای عفونی ویروسی وجود دارد: در صورت ابتلا به یک بیماری ویروسی خاص، مصونیت در برابر ابتلای مجدد ایجاد میگردد و سیستم ایمنی بدن فعال گشته و در حافظه سیستم دفاعی باقی میماند و به اصطلاح فرد مصون میشود.
درست مثل حالتی که در تزریق واکسن ایجاد میشود و در فرهنگ عامه هم این موضوع جا افتاده که "اگه گرفتی دیگه نمیگیری".
هر چند که این واقعیت صحیح است ولی توجه کنید که در مورد همه بیماریها جامعیت ندارد و یک قانون کلی نیست و گاها ممکن است فرد بهبود یافته مصون نباشد و دوباره به همان بیماری دچار گردد. بهویژه وقتی که با یک ویروس و بیماری نوظهور سر و کار داشته باشیم که هنوز هم واکسنی برای آن کشف نشده و نوع پاسخ سیستم ایمنی بدن انسان هم به آن ناشناخته است.
بنابراین تا هنگامیکه اطلاعات ما در مورد این ویروس کاملتر شود باید بگوییم: "اگه گرفتی، ممکنه بازم بگیری"
لطفا مراقب باشید و توصیههای بهداشتی را جدی بگیرید.
دکتر مرتضی نجاتی صفا
برخی افراد در منزل خود حیوانات خانگی نگهداری میکنند و با آنها در تماس بسیار نزدیک هستند. اما بهتر است در اپیدمی جدید کرونا، این همراهان را فراموش نکنیم.
با توجه به ناشناخته بودن نوع انتقال از انسان به حیوان و بالعکس (بجز شروع بیماری در چین که ابتلا از حیوان به انسان سرآغاز اپیدمی بود) اکثر سایتها و دانشمندان (CDC&WHO) توصیه کردهاند که در زمینه پیشگیری، حیوانات خانگی را دقیقا همانند انسان در نظر بگیریم و تمام نکات ایمنی را که فرد در جهت عدم انتقال ویروس رعایت میکند، در مورد حیوانات هم در نظر گرفته شود.
با این حساب فرد مبتلا به هیچ وجه نباید تماس نزدیک و بدون رعایت نکات ایمنی با حیوان خود داشته باشد. اگر چه امکان انتقال به حیوانات خانگی هنوز اثبات نشده است، اما ممکن است این حیوانات بتوانند به عنوان حامل و یا ناقل ویروس عمل کنند و باعث انتشار بیماری شوند.
پس تا زمانی که تحقیقات جدیدتری انجام شود، بهتر است حیوانات خانگی را مانند خانواده خود در نظر بگیریم.
دکتر مرتضی نجاتی صفا
اگر علائم سرماخوردگی پیدا کردیم چه کار کنیم؟ آیا مبتلا به کرونا شدهایم؟
در اکثریت قریب به اتفاق موارد سرماخوردگی بیماری خفیف است و ظرف چند روز خود به خود خوب می شود. بنابراین در ابتدای شروع علام سرماخوردگی نباید نگران باشید و نیازی به مراجعه به بیمارستان نیست. چرا که محیط بیمارستان یک محیط آلوده و پرازدحام بهحساب میآید و خودش ممکن است باعث انتقال بیماریهای جدید به شما بشود.
در بیشتر بزرگسالان علائم بیماری با داروهای خانگی و بدون نیاز به تجویز پزشک بهبود می یابند در نتیجه در ۵ تا ۷ روز اول شروع علائم نیاز به مراجعه پزشکی ندارید و تنها در صورت تشدید علایم به پزشک مراجعه کنید.
اما در خانه چه کاری میتوان جهت بهترشدن بیماری انجام داد:
- شستشوی بینی با سرم های شستشوی ولرم روزی ۲ تا ۴ بار بسیار موثر هستند.
- قرص ها و شربت های رایج سرماخوردگی که حاوی آنتی هیستامین و ضداحتقان هستند سبب کمتر شدن سرفه و تنفس بهتر از راه بینی می شوند.
- اگر سردرد یا بدن درد داشته باشید، مسکن هایی همچون ایبوبروفن و استامینوفن کمک کننده هستند.
- اسپری های ضد احتقان بینی ممکن است تنفس از راه بینی را بهتر کنند. به دقت به مقدار و نحوه مصرف این داروها توجه کنید. بطور کلی داروهای ضداحتقان بینی نباید بیش از ۳ روز پشت سر هم مصرف شوند و در صورت گرفتگی بیشتر بینی باید بلافاصله قطع شوند.
- مکمل های حاوی روی ممکن است سبب بهبود سریعتر بیماری شوند. ولی اثر بخشی این مکمل ها به شرطی است که در ۲۴ ساعت اول شروع علائم سرماخوردگی شروع به مصرف کنید. البته به یاد داشته باشید که مصرف زیادی آنها می تواند سبب مزه بد دهان یا درد معده شود.
- مصرف روزانه ویتامین C شما را از سرماخوردگی محافظت نمی کند ولی احتمالا سبب بهبود سریعتر آن می شود به یاد داشته باشید که اگر پس از شروع علائم سرماخوردگی ویتامین C را مصرف کنید کمکی نخواهد کرد و ضمنا مصرف ویتامین سی از طریق منابع طبیعی مانند مرکبات اثر بیشتری دارد.
- تا حد ممکن استراحت کنید، مایعات ساده ولرم همچون آب و چای کم رنگ و دم نوش های گیاهی محلی بنوشید و به شدت از فست فودها و نوشیدنیهای مصنوعی بپرهیزید.
- بعلت اینکه ویروس ها عامل اکثریت قریب به اتفاق (۹۸%) موارد سرماخوردگی هستند، بنابراین آنتی بیوتیک ها بی تاثیرند چون اثری بر روی ویروس ها ندارند.
- اگر آنتی هیستامین ها بدون ضداحتقان مصرف شوند بی تاثیرند.
- داروهای ضد ویروسی کمک کننده نیستند.
- داروهای ضدسرفه همچون دکسترومتورفان و گایافنزین کمکی نمی کنند.
- کدئین بی تاثیر است
- اگر زمینه آلرژی نداشته باشید اسپری های کورتونی بینی کمکی نمی کنند.
- به مطالب غیرعلمی و درمانهایی که اساس علمی ندارند به هیچ عنوان توجه نکنید چرا که ممکن است باعث بدتر شدن بیماری بشوند.
دکتر بابک قلعهباغی
فوق تخصص آلرژی و ایمونولوژی بالینی