سندرم تونل کارپال یکی از شایع ترین بیماری های دست است. در اثر فشار بر عصب مدیان در تونل کارپال مچ دست ایجاد می شود. تونل کارپال یک گذرگاه باریک است که توسط استخوان ها و رباط هایی در سمت کف دست احاطه شده است. هنگامی که عصب مدیان فشرده می شود، علائم می تواند شامل بی حسی، سوزن سوزن شدن و ضعف در انگشت شست و انگشتان باشد.
آناتومی مچ دست، شرایط سلامتی و احتمالاً حرکات مکرر دست میتواند به ایجاد سندرم تونل کارپال کمک کند.
درمان مناسب معمولا سوزن سوزن شدن و بی حسی را از بین می برد و عملکرد دست را بازیابی می کند.
علائم سندرم تونل کارپال معمولاً به تدریج شروع می شود و شامل موارد زیر است:
سوزن سوزن شدن و بی حسی: گزگز و بی حسی ممکن است در انگشتان یا دست ایجاد شود. معمولا انگشت شست، اشاره، وسط و حلقه تحت تاثیر قرار می گیرد، اما انگشت کوچک نه. ممکن است در این انگشتان احساس شوک الکتریکی داشته باشید. این علائم اغلب هنگام در دست گرفتن فرمان، تلفن یا روزنامه رخ می دهند یا ممکن است شما را از خواب بیدار کنند.
این حس همچنین می تواند از مچ دست تا بازو حرکت کند.
بسیاری از افراد برای کاهش علائم خود دست های خود را "بیرون می دهند". احساس بی حسی ممکن است در طول زمان تثبیت شود.
اگر علائم سندرم تونل کارپال را دارید که با فعالیت های معمول و الگوهای خواب شما تداخل دارد، به پزشک خود مراجعه کنید. آسیب دائمی عصبی و عضلانی بدون درمان ممکن است رخ دهد.
سندرم تونل کارپال در اثر فشار بر عصب مدیان ایجاد می شود.
عصب میانی از ساعد از طریق گذرگاهی در مچ دست به سمت دست میرود که به نام تونل کارپال شناخته میشود. عصب میانی به سمت کف انگشت شست و همه انگشتان به جز انگشت کوچک حس می دهد. این عصب همچنین سیگنال هایی را برای حرکت ماهیچه ها در اطراف پایه شست ارائه می دهد. این حرکت به عنوان عملکرد حرکتی شناخته می شود.
هر چیزی که عصب میانی را در فضای تونل کارپ فشار دهد یا تحریک کند ممکن است منجر به سندرم تونل کارپال شود. شکستگی مچ دست می تواند تونل کارپال را باریک کرده و عصب را تحریک کند. این امر همچنین ممکن است به دلیل تورم و التهاب ناشی از آرتریت روماتوئید یا سایر بیماری ها رخ دهد.
بسیاری از اوقات، هیچ دلیل واحدی برای سندرم تونل کارپال وجود ندارد. یا ممکن است علت آن مشخص نباشد. ممکن است ترکیبی از عوامل خطر در ایجاد این بیماری نقش داشته باشد.
عوامل متعددی با سندرم تونل کارپال مرتبط است. اگرچه ممکن است مستقیماً باعث سندرم تونل کارپال نشوند، اما ممکن است خطر تحریک یا آسیب به عصب میانی را افزایش دهند. این موارد عبارتند از:
عوامل تشریحی: شکستگی یا دررفتگی مچ دست می تواند فضای داخل تونل کارپال را تغییر دهد. آرتریت که باعث ایجاد تغییراتی در استخوان های کوچک مچ دست می شود، می تواند تونل کارپال را تحت تاثیر قرار دهد. این تغییرات می تواند به عصب مدیان فشار وارد کند.
افرادی که تونل های کارپال کوچکتری دارند ممکن است بیشتر به سندرم تونل کارپ مبتلا شوند.
جنسیت تعیین شده در بدو تولد: سندرم تونل کارپال به طور کلی در زنان شایع تر است. این ممکن است به این دلیل باشد که ناحیه تونل کارپال در زنان نسبتاً کوچکتر از مردان است. یا ممکن است به دلیل تأثیر هورمون ها بر روی پوشش تاندون ها در تونل کارپال باشد.
زنانی که سندرم تونل کارپال دارند نیز ممکن است نسبت به زنانی که این عارضه را ندارند تونل های کارپال کوچکتری داشته باشند.
عوامل محل کار: کار با ابزارهای ارتعاشی یا روی خط مونتاژی که به حرکات مکرر نیاز دارد که مچ دست را خم می کند، ممکن است روی عصب میانی فشار ایجاد کند. چنین کاری همچنین ممکن است آسیب عصبی موجود را بدتر کند. اگر کار در محیط سرد انجام شود، فشار روی عصب می تواند بدتر شود.
با این حال، شواهد علمی متناقض است و این عوامل به عنوان علل مستقیم سندرم تونل کارپ اثبات نشده اند.
چندین مطالعه بررسی کرده اند که آیا ارتباطی بین استفاده از کامپیوتر و سندرم تونل کارپال وجود دارد یا خیر. برخی شواهد نشان می دهد که استفاده از ماوس، اما نه استفاده از صفحه کلید، ممکن است با سندرم تونل کارپ مرتبط باشد. شواهد با کیفیت و ثابت کافی برای حمایت از استفاده گسترده از رایانه به عنوان یک عامل خطر برای سندرم تونل کارپ وجود ندارد. با این حال، استفاده از کامپیوتر ممکن است باعث شکل متفاوتی از درد دست شود.
هیچ استراتژی اثبات شده ای برای جلوگیری از سندرم تونل کارپال وجود ندارد، اما می توانید با این روش ها استرس روی دست ها و مچ دست ها را کاهش دهید:
برای تشخیص سندرم تونل کارپال، پزشک ممکن است از شما سوالاتی در مورد علائم تان بپرسد. همچنین ممکن است برای یافتن اینکه آیا سندرم تونل کارپال دارید یا خیر، به یک یا چند آزمایش نیاز دارید:
سابقه علائم: الگوی علائم شما در تشخیص مهم است. علائم سندرم تونل کارپال معمولاً هنگام در دست گرفتن تلفن یا روزنامه یا گرفتن فرمان رخ می دهد. آنها همچنین تمایل دارند در شب رخ دهند و ممکن است شما را از خواب بیدار کنند. یا ممکن است وقتی صبح از خواب بیدار می شوید متوجه بی حسی شوید.
اما عصب میانی به انگشت کوچک حس نمی دهد. اگر علائمی در آن انگشت دارید، ممکن است بیماری دیگری غیر از سندرم تونل کارپال داشته باشید.
معاینه فیزیکی: پزشک شما حس را در انگشتان دست و قدرت عضلات دست را آزمایش می کند.
خم کردن مچ دست، ضربه زدن روی عصب یا فشار دادن ساده بر روی عصب می تواند در بسیاری از افراد علائم ایجاد کند.
سندرم تونل کارپال را در اسرع وقت پس از شروع علائم درمان کنید. در مراحل اولیه، کارهای ساده ای که می توانید برای خودتان انجام دهید ممکن است علائم را از بین ببرد. به عنوان مثال:
سایر گزینه های درمانی شامل آتل مچ دست، داروها و جراحی است. اگر علائم خفیف تا متوسط را داشته باشید که کمتر از 10 ماه، می آیند و از بین می روند، آتل بندی و سایر درمان های محافظه کارانه به احتمال زیاد کمک کننده هستند.
اگر در دستان خود بی حسی دارید، از یک پزشک کمک بگیرید.
اگر بیماری زود تشخیص داده شود، روشهای غیرجراحی ممکن است به بهبود سندرم تونل کارپال کمک کنند، از جمله:
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs): NSAID ها مانند ایبوپروفن (Advil، Motrin IB، دیگران)، ممکن است در کوتاه مدت به تسکین درد ناشی از سندرم تونل کارپال کمک کنند.
با این حال، شواهدی مبنی بر اینکه این داروها سندرم تونل کارپال را بهبود می بخشند، وجود ندارد.
کورتیکواستروئیدها: پزشک شما ممکن است برای تسکین درد، یک داروی کورتیکواستروئیدی مانند کورتیزون به تونل کارپال تزریق کند. گاهی از سونوگرافی برای هدایت این تزریق ها استفاده می شود.
کورتیکواستروئیدها التهاب و تورم را کاهش می دهند که فشار روی عصب میانی را کاهش می دهد. کورتیکواستروئیدهای خوراکی به اندازه تزریق کورتیکواستروئید برای درمان سندرم تونل کارپ موثر در نظر گرفته نمی شوند.
اگر سندرم تونل کارپال ناشی از آرتریت روماتوئید یا آرتریت التهابی دیگری باشد، درمان آرتریت ممکن است علائم سندرم تونل کارپ را کاهش دهد. با این حال، این توسط تحقیقات ثابت نشده است.
اگر علائم شدید باشند یا به درمان های دیگر پاسخ ندهند، ممکن است جراحی مناسب باشد.
هدف از جراحی تونل کارپ، کاهش فشار با بریدن رباط فشار بر روی عصب مدیان است.
سه تکنیک مختلف در جراحی تونل کارپال استفاده می شود:
جراحی آندوسکوپی: یک جراح از یک دستگاه تلسکوپ مانند با یک دوربین کوچک به نام آندوسکوپ استفاده می کند. این به جراح اجازه می دهد تا داخل تونل کارپال را ببیند. جراح رباط را از طریق یک یا دو برش کوچک در دست یا مچ برش می دهد.
جراحی آندوسکوپی ممکن است باعث درد کمتری نسبت به جراحی باز در چند روز یا هفته اول پس از جراحی شود.
قبل از جراحی، در مورد خطرات و مزایای هر تکنیک با جراح خود صحبت کنید. خطرات جراحی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
در طی فرآیند بهبودی پس از جراحی، بافتهای رباط به تدریج با هم رشد میکنند و در عین حال فضای بیشتری را برای عصب فراهم میکنند. این روند بهبود داخلی معمولاً چندین ماه طول می کشد، اما پوست در عرض چند هفته بهبود می یابد.
به احتمال زیاد جراح شما استفاده از دست را پس از بهبود رباط توصیه می کند. به آهستگی به استفاده کامل از دست برگردید و از حرکات شدید دست یا موقعیت های شدید مچ استفاده نکنید.
درد یا ضعف ممکن است از چند هفته تا چند ماه طول بکشد تا پس از جراحی برطرف شود. اگر علائم شما بسیار شدید بود، ممکن است پس از جراحی به طور کامل از بین نرود.
دکتر بابک پورقلیج
سکته مغزی ایسکمیک زمانی رخ می دهد که خون رسانی به بخشی از مغز مسدود یا کاهش یابد. این کار از دریافت اکسیژن و مواد مغذی بافت مغز جلوگیری می کند. سلول های مغز در عرض چند دقیقه شروع به مردن می کنند. نوع دیگر سکته مغزی، سکته هموراژیک است. زمانی اتفاق می افتد که یک رگ خونی در مغز نشت یا ترکیده و باعث خونریزی در مغز شود. خون خارج شده فشار بر سلول های مغز را افزایش می دهد و به آنها آسیب می رساند.
سکته مغزی یک اورژانس پزشکی است. دریافت فوری درمان پزشکی بسیار مهم است. دریافت سریع کمک های فوری پزشکی می تواند آسیب مغزی و سایر عوارض سکته مغزی را کاهش دهد.
خبر خوب این است که افزایش آگاهی عمومی و شروع سریع درمان موجب کاهش مرگ و میر می گردد. درمانهای مؤثر همچنین میتوانند به جلوگیری از ناتوانی ناشی از سکته کمک کنند.
اگر ممکن است شما یا کسی که با او هستید سکته کرده باشد، به زمان شروع علائم توجه کنید. برخی از درمان ها زمانی مؤثرتر هستند که بلافاصله پس از شروع سکته مغزی انجام شوند.
علائم سکته مغزی عبارتند از:
در صورت مشاهده هر گونه علائم سکته مغزی، حتی اگر به نظر می رسد که می آیند و می روند یا به طور کامل ناپدید می شوند، فوراً به پزشک مراجعه کنید . "سریع" فکر کنید و کارهای زیر را انجام دهید:
فوراً با 911 یا شماره اضطراری محلی خود تماس بگیرید. منتظر نمانید تا ببینید آیا علائم متوقف می شوند یا خیر. هر دقیقه مهم است هر چه سکته بیشتر درمان نشود، احتمال آسیب و ناتوانی مغزی بیشتر می شود.
اگر با کسی هستید که مشکوک به سکته مغزی است، در حالی که منتظر کمک اضطراری هستید، او را با دقت تماشا کنید.
دو دلیل اصلی برای سکته مغزی وجود دارد. سکته مغزی ایسکمیک در اثر انسداد شریان مغز ایجاد می شود. سکته هموراژیک در اثر نشت یا ترکیدن یک رگ خونی در مغز ایجاد می شود. برخی از افراد ممکن است تنها یک اختلال موقتی در جریان خون به مغز داشته باشند که به عنوان حمله ایسکمیک گذرا (TIA) شناخته می شود. TIA علائم پایدار ایجاد نمی کند .
این شایع ترین نوع سکته مغزی است. زمانی اتفاق می افتد که رگ های خونی مغز باریک یا مسدود شوند. این امر باعث کاهش جریان خون می شود که به عنوان ایسکمی شناخته می شود. انسداد یا باریک شدن رگ های خونی می تواند ناشی از رسوبات چربی باشد که در رگ های خونی ایجاد می شود. یا ممکن است ناشی از لخته شدن خون یا سایر مواد زائد باشد که از طریق جریان خون، اغلب از قلب، عبور می کنند. سکته مغزی ایسکمیک زمانی اتفاق میافتد که رسوبات چربی، لختههای خون یا سایر مواد زائد در رگهای خونی مغز جمع شوند.
برخی تحقیقات اولیه نشان می دهد که عفونت COVID-19 ممکن است خطر سکته مغزی ایسکمیک را افزایش دهد، اما مطالعات بیشتری مورد نیاز است.
سکته هموراژیک زمانی رخ می دهد که یک رگ خونی در مغز نشت کرده یا پاره شود. خونریزی در داخل مغز، که به عنوان خونریزی مغزی شناخته می شود، می تواند ناشی از بسیاری از شرایطی باشد که بر رگ های خونی تأثیر می گذارد. عوامل مرتبط با سکته مغزی هموراژیک عبارتند از:
علت کمتر شایع خونریزی در مغز، پارگی ناهنجاری شریانی وریدی (AVM) است. AVM یک گره نامنظم از رگ های خونی با دیواره نازک است.
حمله ایسکمیک گذرا (TIA) یک دوره موقت از علائم مشابه علائم سکته است. اما TIA آسیب دائمی ایجاد نمی کند. TIA ناشی از کاهش موقت خون رسانی به بخشی از مغز است. کاهش ممکن است تا پنج دقیقه طول بکشد. حمله ایسکمیک گذرا گاهی اوقات به عنوان سکته کوچک شناخته می شود.
TIA زمانی رخ می دهد که یک لخته خون یا رسوب چربی، جریان خون را به بخشی از سیستم عصبی کاهش داده یا مسدود کند.
حتی اگر فکر می کنید که TIA داشته اید، به دنبال مراقبت های اورژانسی باشید . تشخیص اینکه آیا دچار سکته مغزی شده اید یا TIA تنها بر اساس علائم ممکن نیست . اگر TIA داشته اید ، به این معنی است که ممکن است شریان منتهی به مغز تا حدی مسدود یا تنگ شده باشد. داشتن TIA خطر سکته مغزی را در آینده افزایش می دهد.
عوامل زیادی می توانند خطر سکته مغزی را افزایش دهند. عوامل خطر سکته مغزی بالقوه قابل درمان عبارتند از:
سایر عوامل مرتبط با خطر سکته مغزی عبارتند از:
سکته مغزی گاهی اوقات می تواند باعث ناتوانی موقت یا دائمی شود. عوارض به مدت زمانی که مغز جریان خون ندارد و کدام قسمت تحت تأثیر قرار می گیرد بستگی دارد. عوارض ممکن است شامل موارد زیر باشد:
می توانید اقداماتی را برای جلوگیری از سکته انجام دهید. مهم است که عوامل خطر سکته مغزی خود را بشناسید و از توصیه های پزشک خود در مورد استراتژی های سبک زندگی سالم پیروی کنید. اگر سکته کرده اید، این اقدامات ممکن است به جلوگیری از سکته دیگر کمک کند. اگر یک حمله ایسکمیک گذرا (TIA) داشته اید، این مراحل می تواند به کاهش خطر سکته مغزی کمک کند. مراقبت های بعدی که در بیمارستان و پس از آن دریافت می کنید نیز ممکن است نقش داشته باشد.
بسیاری از راهبردهای پیشگیری از سکته مغزی همان راهبردهای پیشگیری از بیماری قلبی هستند. به طور کلی توصیه های سبک زندگی سالم عبارتند از:
اگر سکته مغزی ایسکمیک داشته اید، ممکن است به داروهایی برای کمک به کاهش خطر سکته مغزی دیگر نیاز داشته باشید. اگر TIA داشته اید ، داروها می توانند خطر ابتلا به سکته مغزی را در آینده کاهش دهند. این داروها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
داروهای ضد پلاکت: پلاکت ها سلول هایی در خون هستند که لخته ایجاد می کنند. داروهای ضد پلاکت این سلول ها را کمتر چسبنده و احتمال لخته شدن را کمتر می کند. رایج ترین داروی ضد پلاکت استفاده شده آسپرین است. پزشک شما می تواند دوز مناسب آسپرین را برای شما توصیه کند.
اگر TIA یا سکته جزئی داشته اید ، ممکن است هم آسپرین و هم یک داروی ضد پلاکت مانند کلوپیدوگرل (پلاویکس) مصرف کنید. این داروها ممکن است برای مدتی برای کاهش خطر سکته مغزی دیگر تجویز شوند. اگر نمی توانید آسپرین مصرف کنید، ممکن است کلوپیدوگرل به تنهایی برای شما تجویز شود. تیکاگرلور (بریلینتا) یکی دیگر از داروهای ضد پلاکت است که می تواند برای پیشگیری از سکته مغزی استفاده شود.
داروهای رقیق کننده خون که به عنوان ضد انعقاد شناخته می شوند: این داروها لخته شدن خون را کاهش می دهند. هپارین یک ضد انعقاد سریع الاثر است که ممکن است برای کوتاه مدت در بیمارستان استفاده شود.
وارفارین کندتر (Jantoven) ممکن است در طولانی مدت استفاده شود. وارفارین یک داروی قوی رقیق کننده خون است، بنابراین باید آن را دقیقاً طبق دستور مصرف کنید و مراقب عوارض جانبی آن باشید. همچنین برای نظارت بر اثرات وارفارین به آزمایش خون منظم نیاز دارید.
چندین داروی جدیدتر رقیق کننده خون برای جلوگیری از سکته مغزی در افرادی که در معرض خطر بالایی هستند در دسترس است. این داروها عبارتند از دابیگاتران (پراداکسا)، ریواروکسابان (Xarelto)، آپیکسابان (Eliquis) و ادوکسابان (Savaysa). آنها سریعتر از وارفارین عمل می کنند و معمولاً نیازی به آزمایش خون یا نظارت منظم توسط پزشک ندارند. این داروها همچنین با خطر کمتر عوارض خونریزی در مقایسه با وارفارین همراه هستند.
شعار روز جهانی سکته مغزی در 8 آبان ماه 1403:
"با ورزش بر سکته مغزی غلبه کنیم"
لطفا به این چند جمله خیلی بیشتر دقت کنیم :
- روزانه 500 نفر و سالیانه حدود 170 هزار نفر در کشور ایران دچار سکته مغزی می شوند.
- میانگین سن سکته مغزی در ایران 10 سال کمتر از میانگین جهانی است و به عبارتی
بروز سکته مغزی در افراد زیر 50 سال افزایش یافته است.
Face: انحراف صورت
Arme: افتادگی بازو و دست
Speeche: اختلال تکلم
Time: زمان را از دست ندهید
"هر روز ورزش کرده و فعال باشیم تا بر سکته مغزی غلبه کنیم"
دکتر محمدرضا عزیزی
متخصص مغز و اعصاب و ستون فقرات
مدیر آموزش سازمان نظام پزشکی کشور
برای مشاهده هر پوستر لطفا روی عنوان آن کلیک کنید:
پوستر وضعیت هوش اخلاقی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه
پوستر وضعیت سلامت معنوی وعوامل مرتبط با آن در دانشجویان پزشکی کرمانشاه
پوستر تبیین چالشهای اخلاقی دندانپزشکی از راه دور از دیدگاه دندانپزشکان شهر تبریز: مطالعه کیفی
پوستر بررسی ارتباط بین شدت تنیدگی، خودکارآمدی و کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی
پوستر ضرورت رعایت اخلاق حرفه ای در انجام مشاوره های نازایی بر کیفیت زندگی زوجین نابارور
پوستر بررسی میزان خستگی از شفقت پرستاران در دوره پاندمی کووید 19
پوستر تعارض با تابوی بیماران مبتلا به سیروز کبدی: یک مطالعه کلیدی
پوستر موانع سازگاری اجتماعی در بیماران مبتلا به سیروز کبدی یک مطالعه کیفی
پوستر تصمیم گیری اخلاقی و ارتباط آن با رفتار حرفهای در دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی تبریز
پوستر راهبردهای مدیریت تعارضات اخلاقی در آموزش بالینی دانشجویان پرستاری : یک مطالعه تحلیل محتوا
پوستر میزان آگاهی دانشجویان رشته های علوم پزشکی از منشور حقوق بیمار
پوستر کشف و تبیین مولفه های اخلاقی استقلال بیمار در بخش های مراقبت ویژه از دیدگاه بین حرفه ای
پوستر آگاهی و نگرش پزشکان و مصرف کنندگان مراقبت های بهداشتی نسبت به تبلیغات پزشکی: یک مرور سیستماتیک
پوستر تبیین چالش های اخلاقی و راهکارهای کاربردی از دیدگاه مدیران پرستاری
پوستر همبستگی شجاعت و دیسترس اخلاقی پرستاران اتاق عمل در بحران شیوع بیماری کووید 19
پوسترسنجش بيمار محوري در برنامه درسي پنهان و ارتباط آن با مهارت هاي ارتباطي دانشجويان پزشكي
پوستر شناسایی دیدگاه مدرسین اخلاق پزشکی از برنامه درسی اخلاق و تعهد حرفه ای در دانشگاه علوم پزشکی
پوستر بررسی دیسترس اخلاقی و عوامل مرتبط با آن در کاردرمانگران شاغل در شهر تهران
تربررسی استدلال اخلاقی با شجاعت اخلاقی دردانشجویان پرستاری
پوستر اثر بخشی رویکرد بازاندیشی هولمز بر رفتار و تعهد حرفه ای دانشجویان مامایی
پوستر اهمیت حفظ کرامت و شان انسانی در مراقبت های پایان زندگی
پوستر ارتباط سلامت معنوی با رضایت شغلی پرستاران در مرکز آموزشی - درمانی شهداء تبریزی
پوستر ارتباط سلامت معنوی پرستاران با درک پرستاران از شایستگی خود در ارائه مراقبت معنوی به بیماران
پوستر چالش های اخلاقی مراقبت در منزل از منظر پرستاران: یک تحلیل محتوای کیفی
پوستر تجربیات پرستاران از ارزش های اخلاق پرستاری مراقبت در منزل: حفظ هویت حرفه ای
پوستر بررسی مسائل اخلاقی ارائه دهندگان خدمات سلامت حین مراقبت در منزل
پوستر علل ترخیص با رضایت شخصی در بیماران بستری در بخش های اورژانس بیمارستان گلستان اهواز در سال 1400
پوستر آیا شایستگی های اخلاقی با امید در دانشجویان علوم پزشکی ارتباط دارد؟ یک مطالعه مقطعی
پوستر اولویت بندی و بررسی میزان رعایت ارزشهای اخلاقی پرستاری
پوستر بررسی رابطه بین استرس شغلی و خطاهای پرستاری در همه گیری کرونا
پوستر بازاندیشی منشور گام دوم انقلاب در آئینه اخلاق پزشکی
پوستر بررسی سبک زندگی دانشجویان تاثیرپذیر از الگوهای مختلف دانشگاهی در دانشکده پرستاری لار
پوستر چالش های تصمیم گیری اخلاقی کادر درمان در خصوص دستور عدم احیا :مطالعه مروری
تعارض وجدان پرستاران در مراقبت از بیمار: تجارب پرستاران بخشهای مراقبت ویژه
روز جمعه ۲۷ بهمن ماه از ساعت ۱۰ الی ۱۲ نشست «انجمن علمی اخلاق پزشکی ایران» در سالن اروند با مدیریت دکتر سعید بیرودیان برگزار خواهد شد.
اعضای کمیته علمی و اجرائی دهمین کنگره سالانه اخلاق پزشکی ایران در آستانه برگزاری این کنگره با حضرت آیتالله العظمی جوادی آملی رییس بنیاد بینالمللی علوم وحیانی اسراء در شهر مقدس قم دیدار کردند.
اعضای کمیته علمی و اجرائی دهمین کنگره سالانه اخلاق پزشکی ایران در آستانه برگزاری این کنگره با حضرت آیتالله العظمی جوادی آملی رییس بنیاد بینالمللی علوم وحیانی اسراء روز شنبه ۱۴ بهمن ۱۴۰۲، در شهر مقدس قم دیدار کردند.
در این دیدار دکتر باقر لاریجانی رئیس مرکز تحقیقات اخلاق و تاریخ پزشکی و ریاست افتخاری کنگره، و نیز دکتر مجتبی پارسا دبیر علمی کنگره گزارشی را از روند برگزاری کنگره ارائه دادند. سپس حضرت آیتالله جوادی آملی ضمن استماع گزارش ارائه شده در این باره رهنمودهایی را ارائه نمودند.
دهمین کنگره سالانه اخلاق پزشکی ایران با شعار «اخلاق و مسئولیت اجتماعی»، و با محورهای اصلی «اخلاق در آموزش«، »اخلاق در ارائه خدمات سلامت»، «اخلاق در پژوهش» و «اخلاق در فناوریهای نوین» به میزبانی مرکز تحقیقات اخلاق و تاریخ پزشکی و سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران و با همکاری فرهنگستان علوم پزشکی، معاونت پرستاری وزارت بهداشت و بنیاد حکمت تاریخ و اخلاق پزشکی، از ۲۵ الی ۲۷ بهمن ۱۴۰۲ ساعت ۸ الی ۱۷:۱۵ به صورت حضوری در مرکز همایشهای بینالمللی باغ موزه انقلاب اسلامی دفاع مقدس برگزار میشود.
شرکت در این کنگره دارای ۱۲ امتیاز بازآموزی و ۲ امتیاز فرهنگی ویژه اعضای هیات علمی می باشد.
جهت اطلاعات بیشتر می توانید به بخش ویژه کنگره مراجعه کنید.
به اطلاع اعضای محترم هیات علمی شرکتکننده در دهمین کنگره سالیانه اخلاق پزشکی میرساند که حضور در این کنگره شامل دریافت ۲ امتیاز فرهنگی نیز خواهد بود.
امکان ارسال مقاله برای دهمین کنگره سالیانه اخلاق پزشکی تا تاریخ ۱۰ آذر ۱۴۰۲ تمدید شد. از شرکتکنندگان محترم دعوت میشود که جهت کسب اطلاعات بیشتر به این لینک مراجعه کنند.
بهاءالدوله پسر شاه قاسم پسر شمس الدین محمد نوربخشی در قرن نهم هجری قمری و در زمان حکومت صفویان در طرشت از حوالی شهر تهران به دنیا آمد. آنچه او را از سایر اطباء متمایز نموده است تمایل و گرایش وی به تجربه در امر معالجات است. از همین رو در سال ۹۰۷ هجری اقدام به نگارش کتاب خلاصه التجارب نمود.
سیریل الگود مورخ بریتانیایی در مورد این کتاب چنین میگوید: "من کتاب بهاءالدوله را موثق ترین و معتبرترین مرجع استناد تاریخ پزشکی دوره صفویه و یکی از بهترین و جالب ترین کتب درسی پزشکی که تا به امروز نوشته شده، است میدانم"
وی کتاب خلاصه التجارب را به زبان فارسی در ۲۸ باب نگاشته و در آن از روایات معصومین (علیهم السلام) در لابلای مباحث استفاده نموده است. به نظر می رسد وی نخستین پزشکی است که به نحو شایسته بیماری سیاه سرفه و بیماریهای مقاربتی مانند سیفیلیس را توصیف کرده است.
وی در کتابش از هفت روش برای بیهوش نمودن بیماران نیازمند جراحی یاد مینماید. او معتقد بود که می بایست پس از اتمام جراحی، باز لولهای در شکم کار گذاشت و سرآن را به کیسه بی منفذی متصل نمود و با سوراخ نمودن وسط، لوله چرک از طریق مکش تخلیه شود. همچنین وی معتقد بود که پس از عمل جراحی شکم بیمار میبایست در حال نشسته قرار گیرد.
بهاءالدوله در خصوص نحوه برخورد با زکامهای ناشی از حساسیت نسبت به گردههای گل و همچنین نحوه انتقال بیماریهای از حیوانات در کتاب خود شرح میدهد. وی معتقد بود ابتلا به بیماری آبله موجب مصونیت های بعدی میگردد. وی جهت پیشگیری از این بیماری ریشههای خشک شده آبله را میسایید و با نبات به اطفال تندرست میخوراند (کاری شبیه به واکسیناسیون امروزی). در متن کتاب وی پیرامون فایده روش فوق چنین آمده:
"واندر این ملک خشک ریشه های آبله را با نبات سوده {می سایند}. گر بخورد اطفال تندرست می کنند و آفت هوای عفن مولد آبله را از ایشان باز می دارد و اگر {پس از این کار} آبله برمی آورند اندک و کم مضرت می باشد"
بنا به قولی این پزشک حاذق در زمان شاه اسماعیل صفوی درگذشت. آیا میتوان این پزشک را کاشف واکسن نامید؟