آخـریــن مطالب «ویژه پزشکان»
آنچه باید در مورد نحوه مصرف رمدسیویر بدانیم
مقدمه:
سازمان غذا و دارو (FDA) مجوز استفاده از داروی تحقیقاتی رمدسیویر را برای بیماران مبتلا به ویروس کووید-19 در می 2020 صادر کرده است. این دارو برای بزرگسالان و کودکان بستری در بیمارستان با درجه بیماری شدید تجویز میشود. اگرچه اطلاعات محدودی در خصوص ایمنی و اثربخشی این دارو داریم اما در یک کارآزمایی بالینی مشخص شده است که این دارو منجر به کوتاه شدن طول دوره درمان در برخی از بیماران شده است.
دسته دارویی:
فرآورده ضد ویروس
مکانیسم اثر:
رمدسیویر یک پیش دارو نوکلئوتیدی آدنوزین است که بعد از ورود به سلولها تبدیل به فرم فعال خود (نوکلئوزید تریفسفاته) میشود. رمدسیویر تری فسفات به عنوان یک آنالوگ آدنوزین تری فسفات عمل میکند و برای ادغام در زنجیره RNA توسط پلیمراز RNA وابسته به SARS-CoV-2 RNA رقابت می کند، و در نتیجه منجر به تاخیر در خاتمه زنجیره در طول تکثیر RNA ویروسی میشود. این امر به طور کلی منجر به مهار سنتز RNA میشود.
دوز دارو:
دوز دارو در بزرگسالان و بچه‌های با وزن ≥40kg
1. برای بیماران نیازمند تهویه مکانیکی و یا :ECMO
لودینگ دوز 200 میلی‌گرم روز اول و سپس روزانه 100 میلی‌گرم برای 9 روز (جمعاً 10 روز درمان)
2. برای بیماران که نیاز به تهویه مکانیکی و یا اکمو ندارند: دوز 200 میلی‌گرم روز اول و سپس روزانه 100 میلی‌گرم برای 4 روز (جمعاً 5 روز). در صورتی که بهبودی بالینی حاصل نشود درمان میتوان 5 روز دیگر ادامه داد.
دوز دارو در کودکان با وزن بیشتر از 3/5kg و کمتر از 40kg
روز اول 5mg/kg و از روز دوم 2.5mg/kg میباشد. طول دوره درمان برای بیمارانی که تهویه مکانیکی دریافت نمیکنند 5 روز است و در صورت عدم بهبودی تا 10 روز نیز توصیه میشود. برای بیمارانی که تهویه مکانیکی دریافت میکنند طول دوره درمان 10 روز است.
نکته مهم: رمدسیویر برای درمان کووید-19 با شدت خفیف تا متوسط توصیه نمیشود.
شکل دارویی و شرایط نگهداری آن:
* این دارو به شكل ویال حاوی پودر لیوفیلیزه به میزان 100 میلی‌گرم و همچنین محلول تغلیظ شده برای انفوزیون به میزان 100 میلی‌گرم میباشد.
* ویال‌های این دارو قبل از آماده سازی باید در دمای زیر 30 درجه سانتيگراد نگهداری شوند (برای شرایط نگهداری، بروشور کارخانه سازنده اولویت دارد).
نحوه آمادهسازی:
1. برای هر یک عدد ویال حاوی پودر لئوفیلیزه، ابتدا 19میلی‌لیتر آب مقطر به ویال اضافه شود.
2. بلافاصله باید برای 30 ثانیه تکان داده شود.
3. برای 2-3 دقیقه اجازه می‌دهیم تا محتویات ته‌نشین شود.
4. باید یک محلول شفاف و بدون هیچ ذرهای حاصل شود.
5. در صورتیکه محتویات ویال به خوبی حل نشده باشد مجدداً 30 ثانیه تکان می‌دهیم و 2-3 دقیقه فرصت استراحت داده میشود.
6. بعد از اضافه کردن 19 سی‌سی آب مقطر محلول حاصل mg/20ml 100خواهد بود.
* این محلول آمادهسازی شده را قبل از رقیق سازی و تجویز میتوان حداکثر 4 ساعت در دمای اتاق و 24 ساعت در یخچال (2-8 سانتی‌گراد) نگهداری کرد.
نحوه رقیق سازی:
1. سرم سازگار با این دارو نرمال سالین9/0% میباشد.
2. هر ویال با 250 میلی‌لیتر نرمال سالین باید رقیق شود و سپس برای مدت 30-120 دقیقه انفوزیون گردد.
3. بعد از اتمام هر انفوزیون باید 30 میلی‌لیتر نرمال سالین فلاش شود.
* هر چه مدت انفوزیون بیشتر باشد احتمال ایجاد واکنش‌های حساسیتی کمتر خواهد بود.
* حتما باید قبل تجویز، ویال‌های آمادهسازی شده با نرمال سالین رقیق شوند و سپس انفوزیون شوند.
دوز دارو در نارسایی کلیوی:
تجویز دارو در GFR<30ml/min توصیه نمیشود.
در GFR≥30 تنظیم دوز لازم نیست.
دوز دارو در نارسایی کبدی:
1. اینکه دارو در نارسایی کبدی نیاز به تنظیم دوز دارد یا نه هنوز مشخص نیست.
2. در بیمارانی که قبل از شروع دارو ALT≥5ULN دارند نباید دارو شروع شود.
3. در صورتی که حین درمان ALT≥5ULN و یا افزایش ALT با علائم و نشانه‌های التهاب کبد یا افزایش بیلی‌روبین کونژوگه، ALK یا INR همراه باشد، دارو باید قطع گردد.
مانیتورینگ حین درمان:
تست‌های کبدی و کلیوی بایستی قبل شروع درمان و روزانه چک گردد.
عوارض جانبی دارو:
عارضه‌های شایع این دارو عبارت است از: هایپرگلایسمی، افزایش گلوکز سرم، افزایش آلانین آمینو ترانسفراز و آسپارتات آمینوترانسفراز سرم، نارسایی کلیوی حاد و کاهش GFR، تب. نکته مهم: رمدسیویر یک داروی تحقیقاتی برای درمان کووید-19 است. عارضه جانبی جدی و یا غیر منتظره ای که قبلاً نیز گزارش نشده است، ممکن است رخ دهد.
تداخلات دارویی:
این دارو با هیچ داروی تزریقی دیگری نباید همزمان و از یک لاین تزریق کرد. فعلاً تنها سازگاری دارو با نرمال سالین مشخص شده‌است.
1-مصرف همزمان رمدسویر با داروهای کلروکین یا هیدروکسی کلروکین طبق نتایج مطالعات منجر به کاهش اثرات ضد ویروس رمدسیویر می‌گردد و توصیه نمیشود. سایر تداخلات دارویی هنوز نامشخص است.
2- تجویز این دارو با داروهای مهارکننده p-گلیکوپروتئین مانند آمیودارون، دیلتیازم، وراپامیل،... در برخی موارد، منجربه افزایش غلظت دارو و کاهش شدید آنزیم های کبدی شده است.
بارداری و شیردهی:
* اطلاعات در زمینه تجویز این دارو در دوران بارداری کافی نمی‌باشد. در مطالعات حیوانی اثرات سوئی بر جنین نداشته است.
* اطلاعات در رابطه با تجویز این دارو در دوران شیردهی و اثرات آن بر حجم شیر و جنین، فعلاً موجود نمی‌باشد. در مطالعات حیوانی دارو در شیر ترشح میشود.
منابع:
1: uptodate.com
2: Drugs.com
3: medscape.com
دستورالعمل تشخیص نویسی و کدگذاری کووید ۱۹
دستورالعمل تشخیص نویسی و کدگذاری کووید ۱۹
بر اساس دهمین طبقه بندی بین المللی بیماری‌ها - (2019-ICD10)
دستورالعمل مراکز درمان اعتیاد در پاندمی کووید۱۹
دستورالعمل مراکز درمان اعتیاد در پاندمی کووید۱۹
- دانلود راهنمای درمان با داروهای آگونیست اُپیوئیدی در جریان همه گیری کووید-19 (PDF)
دستورالعمل پذیرش بیماران در بیمارستان پس از فروکش کردن اپیدمی کرونا
دستورالعمل پذیرش بیماران در بیمارستان پس از فروکش کردن اپیدمی کرونا (گایدلاین معاونت درمان وزارت بهداشت)
دستورالعمل ارائه خدمات دندانپزشکی در شرایط اپیدمی کروناویروس (وزرات بهداشت)
بخش اول/ راه های انتقال کروناویروس (2-SARS-CoV) در مراکز دندانپزشکی
1. انتقال از طریق ویروسهای معلق در هوا
2. حین اقدامات دندانپزشکی (Aerosols & Droplets)
3. تماس بیمار با سطوح (Surface Contamination)
حین اقدامات دندانپزشکی (حالت دوم انتقال)، انتقال از سه طریق صورت می پذیرد:
(A) دراپلت بزاقی، (B) دراپلت تنفسی، (C) آئروسل. از حالت A به سمت حالت C، فاصله انتقال افزایش اما احتمال انتقال کاهش مییابد. اما نکته مهم این است که آئروسل به صورت عام اگرچه کمترین احتمال انتقال (در صورت مواجهه) را دارا میباشد، اما بنا به دلایل ذیل، آئروسل مهمترین روش انتقال کرونا ویروس (2-SARS-CoV) حین مداخلات دندانپزشکی محسوب میشود:
1. احتمال تولید و فرکانس تولید آئروسل در مداخلات دندانپزشکی بسیار بالاست و به وفور حین کار تولید میشود.
2. آئروسل حاوی ویروس (بر خلاف سه روش دیگر)، به علت سایز بسیار کوچک به مدت بسیار طولانی (طبق برخی تحقیقات به مدت 3 ساعت) می تواند در فضا معلق بماند.
3. آئروسل حاوی ویروس بر خلاف سه روش دیگر، به علت سایز بسیار کوچک اگر وارد ریه فرد سالم گردد، می تواند تا ریزترین پایانه های برنش پیش رود و ویروس را منتقل نماید.
4. آئروسل حاوی ویروس تا فاصله حدود 5 متر می تواند منتقل شود اما سایر روش ها حداکثر برد یک الی نهایتا 2 متر را دارند.
لذا اکیدا توصیه می گردد مراکز دندانپزشکی تمهیدات لازم جهت کاهش حداکثری احتمال تولید آئروسل (از جمله استفاده از رابردم،
ساکشن فشار قوی، هود بالین بیمار مخصوص مکش آئروسل، تهویه با فشار قوی، استفاده از وسایل دستی جرمگیری و ...) را مد نظر قرار دهند.
بخش دوم/ حداقل های مورد نیاز ارائه خدمات دندانپزشکی در شرایط اپیدمی کووید-19:
1 تجهیزات جهت استریل ابزار و ضدعفونی سطوح
شامل: اتوکلاو تایپ B، انواع محلول های ضد عفونی سطوح، محلول یا ژل بر پایه الکل ضدعفونی کننده دست و سایر تجهیزات جهت تکمیل لاین CSR مرکز جهت استریل بودن وسایل مصرفی دندانپزشکی
2 تجهیزات مورد نیاز ارائه خدمات دندانپزشکی
تجهیزات الزامی (اجباری): 1. پکیج های یک بار مصرف (یا استریل شده) جهت کلیه امور درمانی به صورت جداگانه برای هر بیمار،
2. فشار منفی (تهویه قوی و مناسب) درکل فضای مرکز درمانی، بهویژه در پذیرش، انتظار و بخش درمان
تجهیزات ترجیحی (اختیاری): 1. دستگاه تب سنج دیجیتال و 2. دستگاه پالس اکسی متر (طبق بخش دهم دستورالعمل)، 3. اتاق ایزولاسیون عفونت هوایی (طبق بخش دوازدهم دستورالعمل)
3 تجهیزات حفاظت شخصی پرسنل
شامل: وسایل و تجهیزات لازم که طبق بخش هشتم و نهم دستورالعمل باید تهیه گردد.
4 رعایت و چاپ دستور العمل های ابلاغ شده وزارت بهداشت در قالب پوستر در معرض دید عموم
(قابل دانلود از وب سایت معاونت آموزشی وزارت بهداشت یا دانشگاه علوم پزشکی استان)
1. فرم تریاژ و غربالگری توسط کادر بهداشتی- درمانی مراکز دندانپزشکی
2. فرم خود غربالگری توسط مراجعه کنندگان
3. پمفلت آموزشی محافظت شخصی در برابر ویروس کرونا توسط مراجعه کنندگان
4. پمفلت آموزشی محافظت شخصی در برابر ویروس کرونا توسط پرسنل بهداشتی- درمانی
5. علائم بیماری کووید-19 و علائم بیماری های مشابه (آنفولانزا و سرماخوردگی)
بخش سوم/ چك لیست الزامات حفاظت شخصی مراجعه کنندگان:
1. استفاده از ماسک (ترجیحا)
2. چاپ و ارائه فرم خود-غربالگری ابلاغ شده وزارت بهداشت قبل از درب ورودی به کلیه مراجعه کنندگان (الزامی)
3. استفاده از ژل ضدعفونی دست قبل از ورودی (ترجیحا)
4. نصب پوستر های آموزشی حفاظت شخصی مراجعه کنندگان که توسط وزارت بهداشت ابلاغ شده، در معرض دید (الزامی)
5. رعایت فاصله بین صندلی های مراجعه کنندگان درسالن انتظار (حداقل 1.5 متر)
6. رعایت فاصله مراجعه کنندگان با پرسنل پذیرش حین انجام امور پذیرش و یا ترخیص
بخش چهارم / چك لیست الزامات فضای سالن پذیرش و انتظار:
1. احتمال مواجهه نزدیک بین مراجعه کنندگان و/یا با پرسنل را به حداقل برسانید
2. رعایت فاصله بین صندلی های مراجعه کنندگان حین انتظار (1.5 متر)
3. رعایت فاصله مراجعه کنندگان با پرسنل پذیرش حین ارتباط (1.5 متر)
4. فاصله زمانی یک ساعته بین نوبت بیماران جهت تهویه مناسب و ضدعفونی بهینه محیط و سطوح، و عدم ایجاد تراکم در سالن انتظار
5. جمع آوری کلیه وسایل مشترک در سالن انتظار، از قبیل قندان، مجله، روزنامه و ...
6. ضدعفونی دوره ای کلیه سطوح مرتبط با پذیرش، سالن انتظار، آسانسور، دستگیره ها و ...
7. ارائه ماسک قبل از درب ورودی به کلیه مراجعه کنندگان 8. تاکید به مراجعه کنندگان به عدم حضور همراه در بخش انتظار
9. چاپ و ارائه فرم خود-غربالگری ابلاغ شده وزارت بهداشت قبل از درب ورودی به کلیه مراجعه کنندگان
10. ارائه ژل ضدعفونی دست قبل از درب ورودی به کلیه مراجعه کنندگان
11. نصب هشدار های بصری لازم در معرض دید در راستای کنترل عفونت
12. استفاده از سطل های زباله درب دار پدالی (بدون دخالت دست)
13. وسایل همراه بیمار (کیف، چتر، کلاه و ...) و همراهان بیمار حق ورود به بخش درمان را ندارند
14. راه اندازی الزامی فشار منفی (تهویه قوی و مناسب) در کل فضای مرکز درمانی، به ویژه در سالن پذیرش، انتظار و نیز بخش درمان
15. تخصیص اختیاری فضای مناسب برای اجرای اتاق ایزولاسیون با فشار منفی جهت ایزوله افراد مشکوک (طبق بخش دوازدهم دستورالعمل)
بخش پنجم / چك لیست الزامات آموزشی پرسنل بهداشتی-درمانی:
1. مطالعه و رعایت اصول تریاژ و غربالگری مراجعه کنندگان که توسط وزارت بهداشت ابلاغ گردیده است
2. صحت سنجی و بررسی مجدد فرم خود-غربالگری که توسط مراجعه کنندگان تکمیل شده است
3. صحت سنجی و بررسی مجدد پرونده پزشکی که توسط مراجعه کنندگان تکمیل شده است
4. مطالعه و رعایت اصول حفاظت شخصی که توسط وزارت بهداشت ابلاغ گردیده است
5. رعایت سخت گیرانه تر اصول کنترل عفونت نسبت به شرایط غیر بحرانی
6. آموزش آداب کنترل عفونت و حفاظت-شخصی به مراجعه کنندگان 7. آموزش نحوه ساخت محلول های ضدعفونی کننده بر پایه کلر در شرایط اضطرار
8. آموزش نحوه رقیق سازی محلول های ضدعفونی کننده بر پایه کلر در شرایط اضطرار
9. نظارت بر حفظ شرایط مساعد در اتاق ایزولاسیون با فشار منفی جهت ایزوله افراد مشکوک
10. آموزش نحوه استفاده از ساکشن فشار قوی و نصب رابردم به صورت کاملا ایزوله
بخش ششم / چك لیست الزامات آموزشی مراجعین:
1. تکمیل صادقانه فرم خود-غربالگری که توسط وزارت بهداشت ابلاغ گردیده است قبل از تشکیل پرونده مختص به مرکز
2. رعایت صداقت در تشکیل پرونده مختص به مرکز به ویژه در قسمت تاریخچه پزشکی
3. مطالعه علائم بیماری کووید-19 و اطلاع از تشابه علائم با آنفولانزا یا سرماخوردگی
4. رعایت آداب شست و شوی دست ها
5. رعایت آداب استفاده از ماسک
6. رعایت آداب سرفه و عطسه
7. رعایت اصول بهداشتی برای حضور در اماکن عمومی
بخش هفتم/ چك لیست الزامات سیستم ارجاع پزشکی بیماران توسط پرسنل پذیرش:
1. چاپ و نصب شماره های ضروری مراکز مرتبط با مدیریت اپیدمی کووید-19 در معرض دید پرسنل پذیرش
2. چاپ و نصب چارت تریاژ و ارجاع بیماران مشکوک یا مبتلا به کووید-19 در معرض دید پرسنل پذیرش
3. انجام عملیات آزمایشی مواجهه با شرایط فوریت پزشکی توسط پرسنل بهداشتی- درمانی
4. در ارتباط و هماهنگ بودن با نزدیک ترین مرکز اورژانس به صورت مقدم بر پیش آمدن شرایط فوریت پزشکی
5. تهیه و تجهیز وسایل اورژانس اساسی جهت مدیریت اولیه شرایط فوریت پزشکی در صورت وقوع
بخش هشتم/ چك لیست تجهیزات حفاظت شخصی مورد نیاز دندانپزشك و پرسنل بهداشتی-درمانی:
به عنوان نتیجه گیری از توضیحات مندرج در بخش اول این دستورالعمل، برای پیشگیری از انتقال کرونا ویروس (2-SARS-CoV) حین مداخلات دندانپزشکی، حفاظت شخصی دندانپزشک و پرسنل بهداشتی-درمانی برای انجام هرگونه اقدام دندانپزشکی برای مراجعه کنندگان مشکوک یا مبتلا به کووید-19 باید طبق چک لیست زیر صورت پذیرد:
1. استفاده الزامی از ماسک N95 (ماسک جراحی ایزوله نیست) جهت جلوگیری از ورود آئروسل به سیستم تنفسی.
2. ماسک مورد استفاده باید پس از اتمام شیفت (نهایتا 8 ساعت) تعویض گردد.
3. استفاده الزامی از عینک ایزوله یا شیلد ایزوله جهت حفاظت از چشم که الزاما باید روی چشم (جهت جلوگیری از ترشحات خونی، ترشحات بزاقی یا ترشحات تنفسی) و اطراف چشم (جهت جلوگیری از تماس احتمالی آئروسل های معلق در هوا با چشم) را بپوشاند.
4. ضد عفونی نمودن مکرر تجهیزات حافظت از چشم به ویژه پس از اتمام درمان هر بیمار.
5. بلندی گان مورد استفاده باید تا زیر زانو (نه کوتاه تر) باشد و باید یک بار مصرف بوده و پس از اتمام درمان هر بیمار تعویض گردد.
6. استفاده از پوشش های مرتبط با کنترل عفونت جهت حداقل رساندن تماس پوستی، از قبیل گان، آستین، کلاه و ...
7. استفاده مکرر از ژل های بر پایه الکل جهت ضدعفونی نمودن دست ها قبل از پوشیدن و پس از کندن دستکش.
8. شست و شوی مکرر دست ها با آب و صابون به مدت حداقل 20 ثانیه.
9. دفع بهینه پسماندهای حاصل از مداخلات دندانپزشکی، بر اساس مفاد قانون دفع پسماندهای پزشکی.
بخش نهم/ تعداد تجهیزات حفاظت شخصی مورد نیاز به ازای هر شیفت کاری:
موارد مندرج در جدول ذیل با در نظر گرفتن اصول ذیل الذکر (اصول کلی استفاده از تجهیزات حفاظت شخصی) و با احتساب 5 بیمار در هر شیفت کاری 4 ساعته و فرض نمودن یک نفر پرسنل به ازای هر حیطه کاری تنظیم گردیده است. واضح است که در صورت افزایش تعداد پرسنل و/یا مراجعه کنندگان، تعداد اقلام مندرج باید مجددا تطبیق داده شود.
اصول کلی استفاده از تجهیزات حفاظت شخصی در هر شیفت کاری:
1. ترتیب پوشیدن تجهیزات حفاظت شخصی:
1. شست و شوی دست ها 2. گان 3. ماسک 4. کلاه 5. عینک 6. دستکش.
2. ترتیب کندن تجهیزات حفاظت شخصی:
1. دستکش 2. عینک 3. کلاه 4. ماسک 5. گان 6. شست و شوی دست ها.
3. دندانپزشک و کلیه پرسنل بهداشتی-درمانی (و نه پرسنل اداری) ملزم به استفاده از گان پارچه ای و کلاه پارچه ای (از ابتدا تا انتهای شیفت) هستند و بر روی آن گان یک بار مصرف و کلاه یک بار مصرف (پارچه نانوون) پوشیده می شود. موارد پارچه ای پس از پایان شیفت باید تعویض گردد اما پوشش یک بار مصرف آن به ازای هر بیمار باید تعویض گردد.
4. نیازی به استفاده از دستکش دو لایه نیست. 5. استفاده الزامی از ماسک N95 (ماسک معمولی ایزوله نیست) جهت جلوگیری از ورود آئروسل به سیستم تنفسی.
6. استفاده الزامی از عینک ایزوله یا شیلد ایزوله (شیلد یا عینک معمولی ایزوله نیستند) جهت حفاظت از چشم که الزاما باید روی چشم (جهت جلوگیری از ترشحات خونی، ترشحات بزاقی یا ترشحات تنفسی) و اطراف چشم (جهت جلوگیری از تماس احتمالی آئروسل های معلق در هوا با چشم) را بپوشاند.
7. عینک ایزوله یا شیلد ایزوله دندانپزشک و دستیار وی، بین هر بیمار باید ضدعفونی گردد (نیازی به اجرای این پروسه برای پرسنل پذیرش(تریاژ) و پرسنل بهداشتی (تنظیف) نمی باشد).
8. ایده آل این است (نه الزاما) که ماسک N95 دندانپزشک و دستیار وی، بین هر بیمار (جهت جلوگیری از احتمال انتقال ویروس بین بیماران Probable Cross-Contamination) تعویض گردد، اگرچه نیازی به اجرای این پروسه برای پرسنل پذیرش(تریاژ) و پرسنل بهداشتی (تنظیف) نمی باشد.
9. عمر مفید ماسک 8 ساعت استفاده مداوم می باشد، اما با توجه کمبود ماسک N95 در سراسر کشور، در بین هر شیفت (نه در بین بیماران در یک شیفت) می توان طبق پروتکل ابلاغ شده وزارت بهداشت، ماسک ها را جهت استفاده مجدد در شیفت بعدی ضد عفونی (طبق دستورالعمل ابلاغ شده وزارت بهداشت) نمود.
10. اولویت بر استفاده از مقنعه ضد آب نسبت به مقنعه های عادی (برای بانوان) می باشد.
11. اولویت بر استفاده از کفش های ضد آب (ترجیحا چکمه) یا استفاده از کاور های ضد آب یک بار مصرف برای کفش های عادی است.
12. اولویت بر استفاده از گان های کلاه دار یک پارچه (گان ایزوله بیمارستانی) نسبت به گان های پارچه ای (گان جراحی) مرسوم است.
13. پرسنل اداری به فردی اطلاق می گردد که در بخش درمان یا پذیرش کار نمی کند و هیچ تماسی از دور یا نزدیک با بیمار ندارد.
بخش دهم/ نحوه غربالگری مراجعه کنندگان به مراکز دندانپزشکی در شرایط اپیدمی کووید-19:
غربالگری مراجعه کنندگان مشکوک یه مبتلا به کووید-19 جهت جلوگیری از ادامه زنجیره انتقال، باید با دقت در طی پنج مرحله ذیل
(به ترتیب) باید صورت پذیرد:
1. غربالگری غیر حضوری (Tele-Screening) طی تماس صوتی یا تصویری توسط پرسنل پذیرش
2. خود-غربالگری (Self-Screening) مراجعه کنندگان
3. غربالگری مراجعه کنندگان توسط پرسنل پذیرش
4. غربالگری مراجعه کنندگان توسط دندانپزشک
5. اتخاذ تصمیم با توجه به نتیجه غربالگری
مرحله اول - غربالگری غیر حضوری (Tele-Screening) طی تماس صوتی یا تصویری توسط پرسنل پذیرش:
این مرحله صرفا برای بیمارانی که قبل از مراجعه می توان با آنها در تماس بود قابل اجراست، سایر مراجعه کنندگان که بدون هماهنگی قبلی به صورت خودسرانه مراجعه می نمایند، غربالگری باید از مرحله دوم آغاز گردد.
در این مرحله از غربالگری، طی 2 مرحله تماس صوتی یا تصویری، مکالمات و اقدامات ذیل باید توسط پرسنل پذیرش صورت پذیرد:
طی تماس اول:
1. برای بیمار شفاف سازی شرایط اپیدمی کووید-19 صورت می پذیرد و تاکید می گردد تاخیر افتادن درمان های غیر اورژانس، بهتر از به خطر افتادن سلامتی وی می باشد.
2. سپس، شکایت اصلی بیمار از وی پرسیده می شود و در صورت احراز شرایط اورژانس (طبق درخت تصمیم گیری مندرج در بخش سیزدهم این دستورالعمل)، تصویر فرم تشکیل پرونده (1) و تصویر فرم خود غربالگری (Self-Screening) مراجعه کنندگان (2) از طریق موبایل یا کامپیوتر برای وی ارسال می گردد.
3. پایان تماس اول
4. بیمار هر 2 فرم فوق را تکمیل نموده، سپس تصویر آن ها را به همراه هرگونه اطلاعات پاراکلینیک (رادیوگرافی و فوتوگرافی) برای پرسنل پذیرش ارسال می نماید.
5. پرسنل پذیرش موظف هستند فرم ها را بررسی نمایند و در صورت احراز اولیه شرایط غربالگری، تماس دوم را با بیمار برقرار نمایند. ضمنا فرم ها پرینت گرفته می شود و به پرونده بیمار ضمیمه می گردد.
طی تماس دوم:
6. سوالات غربالگری (طبق چارت غربالگری و تریاژ مندرج که در بخش دهم این دستورالعمل ذکر شده است) از بیمار پرسیده می شود.
7. در حین مکالمه، صحت اطلاعات تکمیل شده در فرم خود-غربالگری باید توسط پرسنل پذیرش مجددا چک گردد.
8. در صورت احراز نهایی شرایط غربالگری، نوبت دندانپزشکی برای درمان اورژانس بیمار تعیین می گردد.
9. در انتها، تصویر فرم گزیده اصول خود-مراقبتی (Self-Protection) مراجعه کنندگان دندانپزشکی (که توسط وزارت بهداشت ابلاغ گردیده) برای بیمار ارسال می گردد و به وی تاکید می گردد در رعایت اصول ذکر شده در آن جهت حضور در مرکز، توجه مضاعف داشته باشد. ضمنا به بیمار تاکید می گردد در صورت امکان بدون شخص همراه مراجعه نماید.
10. پایان تماس دوم
مرحله دوم - خود غربالگری مراجعه کنندگان:
از الزامات مراکز ارائه دهنده خدمات اورژانس دندانپزشکی در شرایط اپیدمی کووید-19، ارائه ماسک و ژل ضدعفونی دست، قبل از درب ورودی به همراه فرم خود غربالگری ابلاغ شده وزارت بهداشت قبل از درب ورودی به کلیه مراجعه کنندگان میباشد. این فرم باید ابتدا (قبل از تشکیل پرونده) توسط مراجعه کننده با صداقت تکمیل گردد و پس از امضا، در مرحله دوم مجدد توسط پرسنل پذیرش چک گردد و پس از تائید صحت اطلاعات، به پرونده دندانپزشکی بیمار ضمیمه گردد. این فرم خود غربالگری که توسط وزارت بهداشت ابلاغ گردیده، از وبسایت وزارت بهداشت یا دانشگاه علوم پزشکی استان باید دانلود و پرینت گردد.
مرحله سوم - غربالگری مراجعه کنندگان توسط پرسنل:
این مرحله حین تشکیل پرونده دندانپزشکی و تکمیل اطلاعات پرونده با توجه به سوالات حضوری (از جمله سابقه سفر) که از مراجعه کننده پرسیده میشود و نیز سنجش علائم از جمله عدم تب (دمای بدن کمتر از 37.3 درجه)، عدم سرفه خشک و نیز پالس اکسی متر بیشتر از 93%، تکمیل می گردد. ضمنا اگر بیمار دارای سابقه ناراحتی قلبی دارد، تست تروپونین نیز باید انجام گردد.
پرسنل پذیرش در ابتدا فرم خود غربالگری مراجعه کنندگان را صحت سنجی (تائید مرحله اول غربالگری) مینمایند و سپس پرونده پزشکی بیمار را نیز تکمیل مینمایند (انجام مرحله دوم غربالگری). این فرم غربالگری که توسط وزارت بهداشت ابلاغ گردیده، از وبسایت وزارت بهداشت یا دانشگاه علوم پزشکی استان باید دانلود گردد و پس از نصب در فضای سالن پذیرش، باید توسط دندانپزشک به کلیه پرسنل آموزش داده شود.
مرحله چهارم - غربالگری مراجعه کنندگان توسط دندانپزشك:
این مرحله حین اقدامات دندانپزشکی توسط دندانپزشک باید صورت پذیرد و اگر دندانپزشک حین کار متوجه بعضی علائم (از جمله تب، سرفه خشک و ... ) شود، گرفتن تاریخچه دقیق تر و غربالگری دقیق تر (صحت سنجی مراحل اول و دوم غربالگری) باید توسط دندانپزشک صورت پذیرد.
مرحله پنجم - اتخاذ تصمیم با توجه به نتیجه غربالگری:
نتیجه غربالگری مراجعه کنندگان طی 4 مرحله غربالگری فوق الذکر، احراز یکی از 4 دسته ذیل خواهد بود:
بخش یازدهم / نحوه غربالگری کادر درمان دندانپزشکی در شرایط اپیدمی کووید-19:
بخش دوازدهم / اتاق ایزولاسیون عفونت هوایی (Airborne Infection Isolation Room - AIIR):
اتاق ایزولاسیون عفونت هوایی اتاقهایی تک بیماره دارای فشار منفی متناسب با محیطهای اطراف هستند و در آنها حداقل 6 بار تغییر هوا در ساعت رخ میدهد (12 تعویض هوا در هر ساعت برای ساختمانهای با نوساز توصیه میشود). هوای این اتاقها قبل از گردش هوای مجدد باید از طریق یک فیلتر هوای ذرهای با راندمان بالا مستقیمأ به خارج دفع شود. برای ورود هوا زیر درب باید 2 سانتی متر با کف فاصله داشته باشد یا یک دریچه ورودی از منبع پاکیزه هوا با فشار مساوی با مکش، در ضلع مخالف اتاق فعال باشد. درهای اتاق باید بسته نگه داشته شوند، به استثناء زمان ورود/خروج از اتاق. همچنین ورود و خروجی نیز باید به حداقل برسد. مراکز درمانی باید عملکرد فشار منفی مناسب این اتاقها را نظارت و ثبت کنند.
کاربرد های اتاق ایزولاسیون عفونت هوایی (AIIR) در شرایط اپیدمی کووید-19:
1. برخی از پروسه های درمانی اجرایی بر روی بیماران مبتلا به کووید-19 میتوانند آئروسلهای عفونی تولید کنند. این پروسه ها باید در یک اتاق ایزولاسیون عفونت هوایی (AIIR) انجام شوند.
2. ایزوله نمودن بیماران مبتلا به کووید-19 جهت بستری در بیمارستان
3. ایزوله نمودن بیماران مشکوک به کووید-19 جهت انتظار نوبت (به عنوان مثال در دندانپزشکی)
نحوه تردد به اتاق ایزولاسیون عفونت هوایی (AIIR):
پرسنلی که وارد اتاق میشوند باید از تجهیزات حفاظت شخصی و همچنین حفاظت تنفسی استفاده کنند. در اتاق ایزولاسیون عفونت هوایی (AIIR) ممکن است ماسک بیمار برداشته شود. انتقال بیمار مبتلا به کووید-19 به خارج از اتاق ایزولاسیون عفونت هوایی (AIIR) برای اهداف درمانی باید محدود گردد. وقتی بیماران در اتاق ایزولاسیون عفونت هوایی (AIIR) قرار ندارند (مثلأ در حین حمل و نقل)، باید از ماسک استفاده کنند. فقط پرسنل اضطراری باید وارد اتاق شوند تا خطر انتقال ویروس به بیماران دیگر و پرسنل دیگر مرکز درمانی به حداقل برسد.
پرسنلی که فورأ پس از ترخیص بیمار وارد اتاق میشود باید از تجهیزات حفاظت شخصی مناسب استفاده کند. برای جلوگیری از پاتوژنهایی که از مسیر هوایی منتقل میشوند (مثل کروناویروس، سرخک، سل) افراد محافظت نشده از جمله پرسنل غیر درمانی نباید وارد اتاق شوند تا مدت زمان کافی سپری شده باشد و هوای اتاق از ذرات عفونی کاملأ پاک شده باشد. هنوز نظرات متفاوتی در رابطه با اینکه کروناویروس (2-SARS-CoV) چه مدت در هوا بصورت عفونی باقی میماند (احتمالا بین 3 الی 8 ساعت) موجود است. لذا اگر قصد ورود بدون حفاظ تنفسی به اتاق باشد، مدت زمان معقولانه (احتمالا بین 3 الی 8 ساعت) باید منتظر ماند و سپس وارد اتاق شد. بعلاوه، پس از ترخیص بیمار اتاق باید تحت پاکسازی مناسب و ضدعفونی سطحی قرار گیرد قبل از اینکه مورد استفادهی مجدد برای بیمار بعدی قرار گیرد.
راه های جایگزین فشار منفی برای ایجاد اتاق ایزولاسیون عفونت هوایی:
اگر یک اتاق ایزولاسیون عفونت هوایی با فشار منفی (اولویت اول: گلد استاندارد و بهترین راه) موجود نباشد، راه حل های جایگزین (با درجات پایین تری از اطمینان) جهت ضدعفونی هوای اتاق ایزولاسیون عفونت هوایی به شرح ذیل به ترتیب کارآیی قابل اجرا خواهد بود:
1. اولویت اول: ضدعفونی هوا با اشعه ماورابنفش (Ultraviolet Germicidal Irradiation - UVGI)
2. اولویت دوم: ضدعفونی هوا با دستگاه یون ساز (Modifired Active Air-ionizer Device)
3. اولویت سوم: ضدعفونی هوا با دستگاه بر پایه ازن (Disinfection Device using Ozone Gas)
باتوجه به ترتیب فوق در کارآیی و راندمان روشهای جایگزین، بهترین جایگزین استفاده از UVGI) UV) بوده که حتی در برخی منابع، کارآیی این روش همچون استفاده از فشار منفی (گلد استاندارد) می باشد، مشروط بر رعایت فاصله، زمان، تعداد منبع و شدت کافی اشعه. منابع اشعه می توانند درون سقف های کوتاه یا آویزان از سقف های بلند و نیز بر روی دیوار (در ارتفاعی بیش از 250 سانتیمتر) نصب گردند. هر چند که در برخی منابع دیگر تاکید گردیده که اشعه UV نمی تواند جایگزین محض (ایده آل) برای فشار منفی هوا باشد، اما از آن به عنوان بهترین جایگزین (نزدیک به ایده آل) برای فشار منفی یاد شده است. ضمنا از آن به عنوان یک روش کمکی محض (ایده آل) یاد شده است که در کنار فشار منفی، قطعیت بالایی در ضدعفونی هوا به ما می دهد.
این در حالی است که دستگاه یون ساز (که یون منفی جهت پاکسازی ویروس در هوا آزاد می نماید) نیز کارآیی قابل قبولی (اما نه قطعی) در ضدعفونی هوا دارد و می تواند کاربرد فراوانی در صورت نبود تجهیزات تخصصی داشته باشد. اما دستگاه ضدعفونی بر پایه ازن، اگرچه در بعضی مطالعات استفاده از آن توصیه شده است، بیشتر جنبه تبلیغاتی و تجاری دارد و کارآیی قابل قبولی مبتنی بر شواهد علمی در ضدعفونی هوا ندارد .ضمنا مواردی از نشت ازن (به ویژه در اولین مرتبه استفاده) از این دستگاه ها گزارش شده است که این موضوع وخامت حال بیماران تنفسی را دو چندان خواهد نمود.
بخش سیزدهم / دستورالعمل و درخت تصمیم گیری (Decision Tree) در ارائه خدمات دندانپزشکی برای مراجعه کنندگان مشکوک به کووید-19:
با توجه به اپیدمی کووید-19 در سراسر کشور، کلیه مراجعه کنندگان باید مشکوک به کووید-19 فرض گردند. زیرا طبق جدول بخش چهاردهم بسیاری از مبتلایان (حدود 30 درصد) ناقلین بی علامت هستند که در طول کل دوره بیماری (14 روز) حتی علائم خفیف نیز از خود بروز نمی دهند.
احتمال تولید و فرکانس تولید آئروسل در مداخلات دندانپزشکی بسیار بالاست و به وفور حین کار تولید میشود. از آنجا که آئروسل مهمترین روش انتقال کرونا ویروس (2-SARS-CoV) حین مداخلات دندانپزشکی محسوب میشود، در شرایط اپیدمی کووید-19 خدمات الکتیو (انتخابی) دندانپزشکی باید به طور کامل متوقف گردند و تمرکز کادر درمان دندانپزشکی صرفا بر موارد اورژانس مراجعه کنندگان به مراکز ارائه دهنده خدمات دندانپزشکی باشد.
چه مواردی به عنوان اورژانس در ارائه خدمات دندانپزشکی می شوند؟
علت مراجعه بیماران در هر کدام از چهار حیطه ذیل گنجانده شود، اورژانس محسوب گردیده و کادر درمان دندانپزشکی موظف به ارائه خدمت به مراجعه کننده می باشد. اگرچه بسیاری از شکایت اصلی مراجعه کنندگان، ادغامی از دسته های ذیل می باشد و عموما بیماران صرفا در یک گروه محض گنجانده نمی شوند. به عنوان مثال: عفونت حاد دندانی می تواند علاوه بر ایجاد درد (دسته اول) در صورت عدم درمان موجب عفونت پیشرونده (دسته سوم) گردد و موجب احتمال انسداد راه های هوایی بیمار (دسته چهارم) شود. به عنوان مثالی دیگر، لمینیت دندانی با کانتور بسیار بد، علاوه بر ایجاد درد و التهاب، موجب خونریزی و ایجاد پاکت (عفونت زیر لثه) نیز می گردد و باید موقتا اصلاح و یا کلا ریموو شود.
لذا می توان دستورالعمل ارائه خدمات دندانپزشکی برای مراجعه کنندگان را به شرح ذیل در قالب درخت تصمیم گیری (Decision Tree) جمع بندی نمود:
واضح است که با توجه به وجود ناقلین بی علامت (حدود 30 درصد از کل مبتلایان) در بین مراجعه کنندگان مراکز ارائه دهنده خدمات دندانپزشکی، انجام هر گونه درمان الکتیو (انتخابی) برای ایشان ممنوع بوده و در راستای قطع زنجیره انتقال در بین مراجعه کنندگان یا انتقال آن به کادر درمان، این مهم باید با عنایت خاص رعایت گردد. ضمنا ضدعفونی هوا (به علت احتمال حضور آئروسل)، استریل نمودن ابزارها (طبق دستور العمل های استاندارد) و استفاده از تجهیزات حفاظت شخصی (PPE) نیز باید با توجه مضاعف صورت پذیرد.
بخش چهاردهم / دستورالعمل ارائه خدمات دندانپزشکی برای مراجعه کنندگان بهبود یافته از کووید-19:
پس از پایان دوره ناقل بودن بیماران بهبود یافته، می توان برای آن ها اقدامات الکتیو و اورژانس (هر دو مورد) را انجام داد. ضمنا با توجه به ویژگی های ناشناخته و غیرقطعی این ویروس (2-SARS-CoV) و طبق برخی منابع احتمال ابتلای مجدد افراد بهبود یافته، توصیه می گردد همان تدابیر بیماران مشکوک به کووید-19 برای آن ها رعایت گردد، یعنی: اولا در صورت وجود منابع مالی (نه الزاما) اولویت بر استفاده یک بار مصرف از کلیه لوازم (اعم از توربین، آنگل، فرز، فایل، الواتور، فورسپس، سوند، آینه و ...) باشد و کلیه مراکز ارائه دهنده خدمات اورژانس دندانپزشکی، تهیه و استفاده از پکیج های یک بار مصرف (پکیج پالپوتومی، پکیج کشیدن دندان، پکیج کنترل خونریزی و ...) را در اولویت نسبت به استفاده از اتوکلاو قرار دهند. وثانیا استفاده از تجهیزات حفاظت شخصی (الزاما شامل: ماسک N95، گان یک بار مصرف، حفاظت از چشم و اطراف چشم توسط عینک ایزوله یا شیلد ایزوله جهت کنترل آئروسل ها، دستکش، کلاه یک بار مصرف) با وسواس بیشتری صورت پذیرد، زیرا احتمال تولید و فرکانس تولید آئروسل در مداخلات دندانپزشکی بسیار بالاست و به وفور حین کار تولید میشود و آئروسل مهمترین روش انتقال کرونا ویروس (2-SARS-CoV) حین مداخلات دندانپزشکی محسوب میشود.
بخش پانزدهم/ دستورالعمل ارائه خدمات پاراکلینیکال دندانپزشکی در شرایط اپیدمی کووید-19:
در راستای کاهش احتمال انتقال ویروس بین بیماران (Probable Cross-Contamination) یا انتقال آن به پرسنل بهداشتی-درمانی، کلیه مراکز ارائه دهنده خدمات پاراکلینیکال دندانپزشکی، موظف به رعایت دقیق دستورالعمل های ابلاغ شده توسط وزارت بهداشت در رابطه با کنترل عفونت در شرایط اپیدمی کووید-19 می باشند. این مراکز شامل موارد ذیل می گردد:
1. مراکز رادیولوژی دهان، فك و صورت:
در این مراکز علاوه بر رعایت دقیق دستورالعملهای ابلاغ شده توسط وزارت بهداشت در رابطه با کنترل عفونت در شرایط اپیدمی کووید-19، موارد ذیل باید در اولویت قرار بگیرند:
1. اولویت به استفاده از رادیوگرافی های خارج دهانی (از قبیل پانورامیک، CBCT، لترال سفالومتری و ...)، نسبت به داخل دهانی باشد.
2. استفاده از فشار منفی با فیلتر کارآیی بالای HEPA (یا روش های 3 گانه توصیه شده جایگزین، مندرج در بخش دوازدهم این دستورالعمل) در اتاقک تهیه رادیوگرافی.
3. کلیه وسایل قبل و بعد از تهیه رادیوگرافی (2 مرتبه به ازای هر بیمار) ضدعفونی می گردند، زیرا امکان دارد بین دو بیمار، ویروس از طریق آئروسل های احتمالی موجود هوا بر روی سطوح نشسته باشد، آئروسل ها بین 3 الی 8 ساعت می توانند در هوا معلق بمانند.
4. در صورت اجبار بر تهیه رادیوگرافی داخل دهانی، موارد ذیل باید با عنایت ویژه مد نظر قرار بگیرند:
- از تجهیزات حفاظت شخصی (PPE) استفاده شود.
- از متعلقات قابل اتو کلاو مانند فیلم نگهدارها استفاده شود.
- استفاده از دهان شویه قبل از آغاز کار برای بیمار، به ویژه دهانشویه های اکسیدکننده از قبیل هیدروژن پراکساید یک درصد، پروویدان 2 درصد و ستایل پایریدینیوم کلرید (CPC) یکدهم درصد در اولویت می باشد. ضمنا استفاده از کلرهگزویدین طبق برخی تحقیقات تاثیر چندانی بر کرونا ویروس ندارد.
- بعد از تابیدن پرتو به فیلم و قبل از در آوردن دستکش باید سطح فیلم تمیز شود، سپس فیلم دریک لیوان یکبار مصرف قرار داده و به محل ظهور و ثبوت انتقال داده شود.
- اگر فیلم روکش محافظ دارد دقت نموده در هنگام خارج کردن آن پوشش فیلم آلوده نشود.
- دستکشی که هنگام گرفتن عکس رادیوگرافی استفاده شده است، در تاریک خانه قبل از ظهور و ثبوت فیلم باید تعویض گردد.
در صورتی که پوشش خارجی فیلم به خون یا بزاق آلوده شده باشد، باید آن را با دستمال یکبار مصرف آغشته به محلول ضدعفونی کننده تمیز نمود و سپس نسبت به ظهور و ثبوت آن اقدام کرد.
سطوح اتاق تاریک را با روکش های محافظ یکبار مصرف پوشانده و در صورت آلودگی سطوح زیرین، باید مواد ضد عفونی کننده متوسط استفاده گردد.
لوله کولیماتور، سر دستگاه و همچنین صفحه کلید کنترل آن را با پو شش های محافظ یک بار مصرف پوشانده و آنها را باید پس از هر بیماری تعویض نمود. در صورت آلودگی، باید با محلول ضد عفونی کننده مورد تایید کارخانه سازنده ضد عفونی گردد.
سنسورهای دیجیتال باید با اتو کلاو یا محلول ضد عفونی کننده قوی استریل شوند.
بهتر است برای سنسور های دیجیتال از پوشش های محافظ یکبارمصرف استفاده شود.
- دستگاه رادیوگرافی (و سطوح تماسی مانند سنسور، کیبورد و ...) و نیز در تاریکخانه، در فرایند انجام رادیوگرافی از آغاز تا
ظهور و ثبوت فیلم، احتمال ایجاد آلودگی وجود دارد. لذا از ضدعفونی مکرر و ایده آل همه سطوح با اسپری نمودن مواد ضدعفونی اطمینان حاصل نمایید.
- جهت ضدعفونی کلیدهای الکتریکی تجهیزات، از اسپری نمودن مواد ضدعفونی خودداری نموده و از دستمال آغشته به مواد ضدعفونی (با محلول ضد عفونی کننده مورد تایید کارخانه) استفاده نمایید.
لذا به صورت جمع بندی، در هنگام اجبار بر تهیه رادیوگرافی داخل دهانی، موارد ذیل باید با عنایت ویژه مد نظر قرار بگیرند:
2. مراکز فوتوگرافی دندانپزشکی:
با توجه به اورژانس نبودن خدمات ارائه شده در این مراکز در شرایط اپیدمی کووید-19، فعالیت این مراکز موقتا مجاز نمی باشد.
3. لابراتوارهای پروتزهای دندانی و اپلاینس های دندانپزشکی:
یکی از راه های انتقال عفونت در دندانپزشکی (Cross-Contamination) از طریق دریافت و ارسال مرسوله ها به لابراتوارهاست. وسایل ورودی و خروجی از لابراتوار، زیرمجموعه وسایل نیمه بحرانی (Semi-Critical) می باشند. از آنجا که عدم ضدعفونی بهینه می تواند به صورت سه گانه (Triple-Contamination) هم برای بیمار و هم برای پرسنل دندانپزشکی و هم برای کارکنان لابراتوار خطرساز باشد، برای اطمینان از اجرای ایده آل کنترل عفونت در لابراتوار، بهتر است یک فرد مشخص تحت عنوان فرد هماهنگ کننده ایمنی، مسئول آن گردد. این فرد تحت نظر مدیریت لابراتوار و هماهنگ با دندانپزشک ارسال کننده کار لابراتوار می باشد. فرد هماهنگ کننده ایمنی، باید از دستور العمل های کنترل عفونت در شرایط اپیدمی کووید-19، اطلاعات به روز و معتبری داشته باشد. همچنین این فرد باید توانایی ایجاد ارتباط موثر نوشتاری و کلامی، جهت ارتباط با دندانپزشک یا پرسنل ارسال کننده کار لابراتوار را دارا باشد.
لذا وظایف فرد هماهنگ کننده ایمنی در لابراتوار را می توان به صورت ذیل خلاصه نمود:
1. اطمینان از اجرای ایده آل کنترل عفونت در لابراتوار، در هنگام ورودی مرسوله به لابراتوار و نیز هنگام خروجی مرسوله از لابراتوار.
2. کسب اطلاعات به روز و معتبر از دستور العمل های کنترل عفونت در شرایط اپیدمی کووید-19.
3. ارتباط موثر نوشتاری و کلامی با دندانپزشک یا پرسنل ارسال کننده کار لابراتواری.
4. این فرد موظف است روش به کار رفته جهت ضدعفونی قالبها، پروتزها و دستگاههای ارتودنسی را کتباً به دندانپزشک اعلام نماید.
5. این فرد باید الزاما از تجهیزات حفاظت شخصی (PPE) استفاده نماید. همچنین قبل و بعد از استفاده از PPE حداقل به مدت 20 ثانیه دست های خود را با رعایت پروتکل ویژه شست و شوی دست ها بشورد.
از آنجا که لابراتوارها و دندانپزشکان، ارتباط نزدیکی دارند و کرونا ویروس (2-SARS-CoV) بسیار مسری بوده و می تواند تا 3 روز بر روی برخی سطوح زنده بماند، هر گونه تبادل مرسوله (شامل قالب، کست، پروتزها و اپلاینس های متعدد) بین دندانپزشک و لابراتوار، باید جمعا 4 مرتبه طبق مراحل ذیل با مواد ضدعفونی کننده متوسط ضدعفونی گردد. هر مرتبه از این 4 مرحله ضدعفونی باید کتبا در کاغذ دستور (Order) لابراتوار به گیرنده بعدی باید اعلام گردد.
این 4 مرحله عبارتند از:
1. مرتبه اول (خروجی از محل دندانپزشک): قالب ها، پروتزها و اپلاینس ها باید بلافاصله پس از خروج از دهان بیمار و پیش از ارسال به لابراتوار تمیز و ضدعفونی شود.
2. مرتبه دوم (ورودی به لابراتوار): توسط فرد هماهنگ کننده ایمنی لابراتوار، به محض دریافت کار.
3. مرتبه سوم (خروجی از لابراتوار): توسط فرد هماهنگ کننده ایمنی لابراتوار، قبل از ارسال کار (پس از اتمام کار).
4. مرتبه چهارم (ورودی به محل دندانپزشک): توسط پرسنل دندانپزشکی به محض دریافت کار از لابراتوار.
مسئولیت حسن انجام مرحله اول و چهارم شخصا با دندانپزشک (با نظارت مستقیم بر پرسنل) و مرحله دوم و سوم با مدیریت لابراتوار (با نظارت مستقیم بر فرد هماهنگ کننده ایمنی) می باشد.
ضمنا با توجه به اپیدمی کووید-19، موارد ذیل در لابراتوار با توجه مضاعف باید رعایت گردد:
- اولویت اول ضدعفونی پروتزها و اپلاینس ها، به روش غوطه ورسازی (در صورت عدم تداخل با ساختار) می باشد.
- آبکشی قبل و بعد از ضدعفونی با آب جاری الزامی است.
- فرد ضدعفونی کننده باید الزاما از تجهیزات حفاظت شخصی (PPE) استفاده نماید. همچنین قبل و بعد از استفاده از PPE حداقل به مدت 20 ثانیه دست های خود را با رعایت پروتکل ویژه شست و شوی دست ها بشورد.
- چنانچه یک اپلاینس شدیدا آلوده بوده و با دبری پوشیده شده باشد می توان جهت تمیز کردن اولیه آن از دستگاه اولتراسونیک استفاده نمود و سپس آن را شست و ضدعفونی نمود.
- تری های قالب گیری پلاستیکی یکبار مصرفند و زباله کلینیکی محسوب می شوند.
- تری های قالب گیری فلزی قابل استریل هستند و باید پس از هر بار استفاده اتو کلاو شوند.
- قالب های پلی سولفاید و سیلیکون قابل غوطه وری بوده و در صورت رعایت زمان، تغییر حجم و ابعاد نمی دهند.
- قالب های پلی اتر را نمی توان غوطه ور ساخت و اسپری کردن محلول های حاوی کلرین و باقی ماندن آن به مدت 3 دقیقه روی سطح قالب کفایت
می کند.
- قالب های آلژینات را باید به مدت 10 دقیقه در محلول هیپوکلریت سدیم نیم درصد غوطه ور کرده و سپس آبکشی و بلا فاصله گچ ریزی نمود.
- برای حفاظت بیشتر محل کار لابراتوار وکاهش غبار تولید شده با احتمال آلودگی به ویروس (از مواد تراش خورده متعدد)، می توان از هواکش های قوی استفاده نمود.
- فرزهای اکریل بر، پس از هر بار استفاده باید شسته و با اتوکالو استریل شوند.
- برس های پرداخت را باید پس از مصرف ضد عفونی کرد.
- پودر پامیس در دوزهای تک واحدی تهیه و پس از استفاده دور ریخته شود.
- اولویت بر استفاده از تکنولوژی های جدید از قبیل اسکنر های داخل دهانی سه بعدی (به جای قالبگیری سنتی) و پرینتر های سه بعدی. این موضوع باید با هماهنگی لابراتوار و دندانپزشک باشد، زیرا میزان تماس با بزاق را کاهش داده و حاشیه امن بالاتری را از منتظر تولید و انتشار آلودگی برای دندانپزشک و متعاقبا لابراتوار تامین می نماید.
- اولویت بر ساخت روکش های فول سرام که برخلاف روکش های PFM نیاز به خاتمه خط تراش زیر لثه ای ندارند. این موضوع باید با هماهنگی لابراتوار و دندانپزشک باشد، زیرا احتمال تولید آئروسل را در هنگام تراش توسط دندانپزشک را کاهش داده و حاشیه امن بالاتری را از منتظر تولید و انتشار آلودگی برای دندانپزشک و متعاقبا لابراتوار تامین می نماید.
- ضمنا به دندانپزشکان نیز توصیه می گردد که به کست های مربوطه، با دستکش های غیرآلوده تماس برقرار کنند و صرفا از پروتز ها در مرحله Try In برای بیمار استفاده نمایند و پس از اتمام، قبل از جاگذاری مجدد پروتز بر روی کست، پروتز را کاملا ضدعفونی نمایند. این موضوع حاشیه امن بالاتری را از منتظر آلوده شدن کست و متعاقبا پیشگیری از صدمه به کست در صورت تماس با مواد ضدعفونی فراهم می نماید.
لذا به صورت جمع بندی، فرد هماهنگ کننده ایمنی در لابراتوار موارد ذیل را باید با عنایت ویژه مد نظر قرار دهد:
یک توضیح علمی: چرا بیماران مبتلا عفونت کوید۱۹، نیاز به سرکوب ایمنی دارند؟
دستورالعمل مراقب از خود و دیگران در «مطب»، در برابر کروناویروس جدید
اقدامات احتیاطی در مطب:
1. وجود تهویه مناسب هوای مطب و اتاق انتظار.
2. نوبـت دهـی بـه بیمـاران حتـی الامـکان از قبـل صـورت گیـرد، به نحـوی کـه از تجمـع بیمـاران در اتاق انتظـار جلوگیری شـود و مدت انتظـار به حداقل برسـد.
3. منشـی مطـب در هنـگام تمـاس تلفنـی بیمـاران بـرای تعییـن وقـت معاینـه، علـت مراجعـه بیمـار را سـوال کـرده و طبق نظر پزشـک، اگر بیمـار مـی توانـد مراجعه خـود را به تاخیـر بیاندازد تـا مواجهه کمتری داشـته باشـد، منشـی با توضیحات لازم بیمار را جهت ملاقات در زمان مناسـب دیگری قانـع کند.
4. پزشـک مـی توانـد جهـت ویزیـت بـه صـورت تلفنـی یـا از طریق شـبکه هـای مجـازی، یـا اپلیکیشـن هـای پزشـکی از راه دور، بیماران خـود را راهنمایـی کند.
5. تـا آنجـا کـه ممکن اسـت صندلـی بیمـاران در اتاق انتظـار با فاصله حداقـل 180 سـانتی متـر از یکدیگر قرار داده شـوند.
6. در ابتـدای درب ورودی مطـب محلـول ضدعفونـی دسـت و ماسـک معمولـی بـه صـورت در دسـترس قـرار داده شـود و بـا نصب یـک دسـتورالعمل کـه بـه راحتـی قابـل خوانـدن باشـد، از مراجعیـن درخواسـت شـود، دسـتهای خـود را ضـد عفونـی کـرده و ماسـک بزنند.
7. روبـروی درب سـرویس بهداشـتی، دسـتکش یکبـار مصـرف یـا دسـتمال کاغـذی قـرار داده شـود تـا مراجعیـن در صـورت نیـاز بـه اسـتفاده از سـرویس بهداشـتی، پس از پوشیدن دسـتکش یا با استفاده از دسـتمال کاغـذی، اقـدام بـه بـاز و بسـته کـردن درب دستشـویی نمایند.
8. بـه صـورت دوره ای، از فراهـم بودن مایع دستشـویی و ضدعفونی در سـرویس بهداشـتی اطمینان حاصل شود.
9. برای جلوگیری از آلوده شـدن دسـتگیره درب ورودی اتاق ویزیت توسـط بیماران، می توان از محافظ بسـته شـدن درب (انواع پلاستیکی و پـا دری) اسـتفاده کـرد تا درب کاملا بسـته نشـود تـا در هـر ورود و خـروج دسـتگیره لمس نشـود. یا آنکـه منشـی از بیماران درخواسـت کنـد کـه درب را با پای خود باز و بسـته کنند. البتـه رعایت این نکات مانع از آلودگی به صورت کامل نشـده و لازم اسـت دستگیره چندین بار در روز ضدعفونی شـود.
10. جهت اسـتفاده از آبسـردکن، مناسـب است دو الی سه لیوان یکبار مصـرف بـا فاصلـه از یکدیگـر و در زیـر پوششـی از دسـتمال یکبـار مصرف، در بالای دسـتگاه گذاشـته شـود تا بیماران بدون نیاز به لمس دیگـر لیـوان هـا، یک لیـوان را بردارند. در هنگام پر کـردن لیوان، باید این کار بدون تماس دسـت و صرفا با فشـار لبه لیوان به شـیر آب سـرد کن انجام شـده و به هیچ عنوان از لیوانی که از آن آب نوشـیده شـده، مجـدداً برای پرکردن اسـتفاده نشـود.نصب یک راهنمـا برای بیماران در کنـار آبسـردکن بـه این منظور توصیه می شـود.
11. تمـام مجـلات و بروشـورهای تبلیغاتـی کـه در روزهـای معمـول روی میـز اتـاق انتظـار وجـود دارد، بایـد جهـت جلوگیـری از انتقـال آلودگـی جمـع آوری شـود.
12. در صـورت وجـود تلویزیـون در اتـاق انتظـار، بـه نحـو ممکـن مطالـب آموزشـی مربـوط بـه راه هـای پیشـگیری از انتقـال یـا ابتـلا به ویـروس کرونـا بـه نمایـش گذاشـته شـود.
13. وجـود دسـتمال کاغـذی در اتاق انتظار، به نحوی کـه علاوه بر در دسـترس بودن، امکان آلوده شـدن نداشـته باشـد، ضروری است. مثلا اسـتفاده از انواع جا دسـتمالی دیواری که به منظور برداشـت هر برگ از دسـتمال کاغـذی، نیـازی بـه نگه داشـتن جعبه با دسـت و یا دسـت زدن بـه دیگـر برگه ها، وجـود ندارد.
14. بـا توجـه بـه احتمال بـالای ابتلای بیمـاران بـه 19-COVID، باید تمامـی بیمـاران و افـراد حاضـر در مطـب از ماسـک معمولـی (بـدون دریچـه یا بـه اصطـلاح بدون فیلتـر) اسـتفاده کنند.
15. دو الـی سـه سـطل زبالـه جهـت دسترسـی آسـان بیمـاران در اتاق انتظار گذاشـته شـود.
16. برای امحاء زباله ها حتما براساس دستورالعمل مربوط به مطب های پزشکان عمل شود.
لازم است منشی مطب موارد ذیل را رعایت نماید:
1. استفاده از دستکش و ماسک برای محافظت فردی.
2. اطمینـان از تهویـه مناسـب اتـاق انتظـار ماننـد بـاز کـردن متنـاوب پنجرهها.
3. کسـب اطمینـان از رعایـت نـکات بهداشـتی توسـط بیمـاران برای ورود بـه مطـب و اسـتفاده از سـرویس بهداشـتی.
4. ضدعفونی کردن تلفن مورد استفاده به صورت دوره ای.
5. اسـتفاده از پوشـش سـر مناسـب، برای پرسـنل خانم، به نحوی که نیـاز بـه تمـاس هـای مکرر دسـت بـا آن نباشـد ماننـد اسـتفاده از کلاه اتـاق عمل.
6. اطمینـان از ورود بیمـاران بدون همراه به اتاق پزشـک و در صورت ضرورت حداکثـر یک همراه.
7. عـدم اسـتفاده از دسـت آلـوده برای جـا به جایی ماسـک دهانی در حین کار.
8. پایین نیاوردن ماسک همگام صحبت با بیمار.
9.عدم لمس ماسک با دستکش آلوده.
10. اسـتفاده از دسـتگاه کارتخـوان بـرای دریافـت ویزیـت. کشـیدن کارت باید توسـط بیمار و ورود مبلغ و رمز توسـط منشـی انجام شـود. برداشـتن قبـض کاغـذی توسـط مراجعـه کننده بـدون لمس دسـتگاه باید باشـد.
11. اسـتفاده مکـرر از محلول ضدعفونی دسـت در هر مرتبـه از آلوده شدن دسـت ها.
لازم است پزشک موارد ذیل را رعایت نماید:
1. اطمینان از تهویه مناسب در اتاق معاینه.
2. اسـتفاده از وسـایل محافظـت فـردی ماننـد ماسـک و دسـتکش و تعویض دسـتکش و شستشـوی دسـت بـا آب و صابون پـس از معاینه هـر بیمار.
3. وجود محلول ضدعفونی دست در اتاق معاینه.
4. ضدعفونـی وسـایل معاینـه مانند گوشـی و فشـارسـنج پـس از هر ویزیت.
5. اسـتفاده از روکش یکبارمصرف برای تخت معاینه و تعویض آن پس از هر بـار معاینه بیمار.
6. رعایـت فاصلـه حداقـل 180 سـانتی متری بـا بیمار به خصـوص در زمـان گرفتـن شـرح حـال و توضیح در مـورد این اقـدام پـس از ورود بیمـار بـه اتـاق به نحوی کـه صندلی بیمار در فاصله مناسـب قـرار داده شود.
7. درخواسـت از همراه بیمار برای رعایت فاصله مناسـب، درصورت ضـرورت حضور در اتاق معاینه.
8. داشتن حداقل تماس با بیمار در هنگام معاینه.
9. وجـود چنـد روپوش سـفید در مطب وامکان تعویـض درصورت ویزیـت بیمار با علائم شـدید تنفسـی و وجود احتمال انتقـال آلودگی زیاد بـه لباس.
10. تعویض مرتب ماسـک به دلیل صحبت مداوم پزشـک با بیماران و احتمال مرطوب شـدن ماسک.
11. عـدم اسـتفاده از دسـت آلـوده بـرای جابـه جایـی ماسـک دهانـی درحیـن ویزیـت بیمار.
12. پایین نیاوردن ماسک دهانی برای صحبت با بیمار.
13. خارج کردن دسـتکش آلوده از دسـت جهت برداشـتن ماسـک و بازکردن ماسـک از طریق بندهای پشـت سری.
14. تعویـض دسـتکش و شستشـوی دسـت با آب و صابـون بعد از هر بـار معاینه بیمار
15. بررسـی وجود علائم بالینی مشـکوک به ابتلاء باویروس کرونا، سـابقه مسـافرت بـه مناطـق آلوده کشـور مانند قم یا اسـتانهای شـمالی کشـور و وجود بیمار مبتلا یا با علائم مشـکوک به کرونا در خانواده، صـرف نظـر از علـت مراجعه بیمار و انجام اقدامات احتیاطی بیشـتر در مواجهـه بـا بیمـار در صورت مثبت بودن هـر کدام از مـوارد فوق.
16. پرهیـز از کوچـک یـا بی اهمیت جلوه دادن اقدامات پیشـگیرانه و خطـر انتقال ویـروس کرونا بـرای بیماران جهت بهبـود عملکرد بیمار در انجـام اقدامـات احتیاطـی در مراجعات بعدی به مطب پزشـکان.
17. ارائـه راهنماهـای مراقبـت در منـزل یا اصول پیشـگیری به هر نحو ممکـن به ویژه معرفی سـامانه های اینترنتی به کلیـه مراجعین و به ویژه برای موارد مشـکوک به 19-COVID
18- عـدم اسـتفاده از تلفـن همـراه در طـول معاینـه، عـدم تماس تلفن همراه با دسـتکش، تعویض دسـتکش و انجام شستشـوی دسـت پیش و پـس از اسـتفاده از تلفـن همراه و اسـتفاده از دسـتکش جدید جهت معاینه بیمـار بعدی.
پزشـکان محترم باید توجه داشـته باشـند که اقدامات احتیاطی ایشـان بـه عنـوان پزشـک در مطب، نمونـه ای عملی از آموزش غیر مسـتقیم بیمـاران جهـت رعایـت این مـوارد در مبارزه با بیمـاری نوظهور کرونا می باشـد.
انجمن علمی پزشکی اجتماعی ایران دانشگاه علوم پزشکی تهران - گروه پزشکی اجتماعی
تهیه و تدوین: سرکار خانم دکتر لیلا صدیق
پایگاه خبری پیشگیری و سلامتی بالینی «ساپیبا»
راهنمای احیا در بیماران مبتلا یا مشکوک به 19-COVID (انجمن قلب ایران)
ضرورت
مراقبتهای حوزەی سلامت در هنگام همهگیری عفونی، دشوارتر و نیازمند ملاحظات دقیق‌تری است. برخی اقدامات معمول برای احیای قلبی- ریوی(CPR) با نام فرآیندهای ایجاد کنندەی آئروسل شناخته شده و از جملەی پرخطرترین فرآیندهای انتقال دهندەی 19-COVID به کادر درمان و محیط می‌باشند. درمان افراد نیازمند احیا (CPR) و همزمان محافظت از ایشان در برابر عفونت جاری، به همراه پیشگیری از سرایت عفونت به بیماران دیگر، همراهان، و کادر درمان، مجموعەی دقیقی از پیشبینی‌ها و آمادگی‌ها را طلب میکند.
هدف
راهنماهای زیر برای آگاهی کادر مراکز درمانی از آمادگیهای مورد نیاز پیش از احیا، و ملاحظات ضروری هنگام احیا و پس از آن - تا پایان دوران همه گیری 19-COVID - تنظیم شده است. راهنمای شماره 1 به عنوان ضمیمه‌ای بر دستورالعمل استاندارد CPR، به اجرای هرچه ایمن‌تر فرآیند احیا توسط کلیەی پرسنل سلامت کمک میکند؛ و راهنمای شماره 2 حاوی نکاتی دربارۀ انتوباسیون ایمن‌تر است و برای متخصصان و دستیاران و تکنسینهای رشتەی تخصصی بیهوشی مدون شده است.
مخاطب
توصیه میشود تمام کادر مرکز درمانی که به نحو مستقیم (پزشکان، پرستاران، ...) یا غیرمستقیم (کمک‌بهیاران، پرسنل خدمات، انتظامات، مسئول فنی، کمیته کنترل عفونت، ...) در فرآیند احیا و اقدامات پس از آن دخالت دارند در جریان این راهنما قرار داشته باشند. با آشنایی طیف گستردەی همکاران از اهمیت مراقبتهای ویژەی دوران همهگیری، تغییرات ویژەی این دوره با سرعت و دقت بیشتری عملی خواهند شد.
موارد استفاده
- کلیەی بیماران با تابلوی ایست قلبی-تنفسی در اورژانسهای بیمارستانی، مورد مشکوک در نظر گرفته شوند و برای احیای ایشان این راهنما مبنای عمل باشد.
- کلیەی بیماران با تابلوی ایست قلبی-تنفسی مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی و درمانگاهها و ...، مورد مشکوک در نظر گرفته شوند و برای احیای ایشان این راهنما مبنای عمل باشد.
- کلیەی بیماران نیازمند احیا در بخشهای بستری مختص بیماران مشکوک یا مبتلا به 19-COVID مطابق این راهنما احیا شوند.
-کلیەی بیماران نیازمند احیا و دارای علائم مشکوک به عفونت 19-COVID در سایر بخشهای بستری مطابق این راهنما احیا شوند
پیشنهادهای تکمیلی
- توصیه میشود مراکز مختلف به فراخور تجهیزات و منابع انسانی خود، حداکثر اصول این راهنما را اجرا نمایند.
- توصیه میشود مسئولین مراکز، آموزش این راهنما و سایر راهنماها و دستورالعملهای ضروری به پرسنل را به طریق مناسب مدنظر قرار داده و جدول اصلی این راهنما در اندازە‌ی مناسب پیش چشم همکاران دخیل در فرآیند احیا نصب شود.
- در صورت داشتن تجربه قبلی پرسنل درمانی و وجود شرایط مناسب، به منظور کاهش ریسک انتشار آئروسل، میتوان از روش احیایِ کمتر متداولِ «Prone CPR» استفاده کرد. در این روش بیمار در وضعیت Prone قرار داده شده و ماساژ قفسه سینه روی بخش میانی مهره های توراسیک (حدود T7) و بین دو اسکاپولا انجام میشود. برای افزایش اثربخشی این روش، بهتر است بین قفسه سینه بیمار و تشک تخت، صفحە‌ی محکمی (مثلا یک تخته، یا دست یک همکار) قرار گیرد. در صورت نیاز به دفیبریلاسیون، یکی از پدها در خط میدآگزیلاری چپ و دیگری روی اسکاپولای راست قرار میگیرند.
سایر راهنماهای ضروری
توصیه میشود در کنار این راهنما، موارد زیر نیز در مراکز در دسترس کادر درمانی بوده و آموزشهای لازم برنامه ریزی شود:
- راهنمای استاندارد CPR
- راهنمای آموزشی پوشیدن و خارج کردن تجهیزات ایمنی فردی
- راهنمای آموزشی شستشوی دستها
راهنمای شماره1. احیا در بیماران مبتلا یامشکوک به 19-COVID
پیش از CPR
۱ـ در هر بخش (خصوصا در اورژانس) ترجیحا یک اتاق یا محدودەی مجزایی را جهت انجام CPR اختصاص دهید و از احیا در سایر فضاها بپرهیزید.
۲ـ همراهان بیمار و سایر مراجع ان را تا پایان احیا و پس از آن، از محدوده اتاق یا فضای اختصاص داده شده برای CPRدورنگهدارید.
۳ـ برای انجام CPR، از حداقل نیروی انسانی ممکن استفاده نمایید توصیه میشود علاوه بر پزشک مسئول تیم احیا و مسئول راه هوایی (غالبا تکنسین، رزیدنت یا متخصص بیهوشی)، در صورت امکان یک پزشک دیگر و دو پرستار (حداقل 4 و حداکثر 5 نفر) در فرآیند احیا شرکت نمایند. از حضور پرسنل بیش از این تعداد پرهیز شود. حتی الامکان از پرسنل کم تجربه – نظیر دانشجویان – در تیم CPR کمتر استفاده شود.
۴ـ پزشک مسئول تیم CPR، پیش از پیوستن به فرآیند احیا – از همراهان و پرونده قبلی – اطلاعات ضروری را اخذ نماید. به این ترتیب پس از ورود به فرآیند احیا، از رفت و آمد غیرضروری به خارج از محدوده CPR خودداری خواهد شد.
۵ـ پیش از پوشیدن تجهیزات ایمنی فردی(PPE)، تلفن همراه، ُمهر و هر وسیله دیگری که ممکن است تا پایان فرآیند CPR به آن نیاز داشته باشید را از جیب لباس فرم خود خارج کنید. به این ترتیب تا پایان عملیات احیا، ازتماس دست ها با لباس فرم (جیبهاو...) پرهیز نمایید.
۶ـ بستەی کامل PPE را از محل تعیین شده در بخش خود بردارید. پیش از شروع CPR آن را بپوشید. این بسته میبایست حداقل شامل موارد زیر باشد: گان جراحی بلند یا گان یکسره ضدآب، دو جفت دستکش، یک عدد ماسک N95 یا FFP2 یا FFP3، کلاه، عینک یا شیلد صورت، و یک جفت روکفشی باشد. هرگز پیش از مجهز شدن به پوشش فوق، CPR را شروع نکنید. این کار ممکن است شروع پروسه احیا را اندکی به تاخیر بیندازد؛ با این حال حفظ ایمنی اعضای تیم درمان در اولویت است. با آمادهسازی بسته‌های PPE به تعداد کافی در محل معرفی شده به پرسنل (مثلا ترالی اورژانس) میتوانید تاخیر احیا را به حداقل برسانید.
هنگام CPR
۷ـ انتوباسیون باید فقط توسط فرد آموزش‌دیده و متبحر (مسئول را ِه هوایی) – و در صورت امکان با کمک ویدیولارنگوسکوپ– انجام شود. پیش از حضور مسئول راه هوایی – چنانچه حمایت تنفسی ضروری است – از ماسک و آمبوبگ فقط به صورت passive fixation استفاده کنید به این معنی که بدون انجام ونتیلاسیون و آمبو زدن، ماسک را روی صورت بیمار فیکس نگه دارید و اکسیژن بدهید.
۸ـ با توجه به خطر انتشار عفونت حین استفاده از آمبوبگ، حتی‌المقدور احیا فقط با ماساژ قفسه سینه – و در صورت نیاز دفیبریلاسیون – انجام شود (Chest Compression Only CPR). با این حال هنگام chest compression حتی در صورت کفایت عملکرد تنفسی، روی صورت بیمار ماسک اکسیژن فیکس شده باشد تا احتمال انتشار aerosol به حداقل برسد. اگر Autopulse در دسترس دارید، برای chest compression از آن استفاده کنید.
۹ـ در صورت نیاز به سمع ریه و قلب، فقط از استتسکوپی استفاده کنید که از قبل برای موارد مشکوک یا مبتلا معین شده است. پس از اتمامCPRآنرادرکنارسایروسایلنیازمن ِدضدعفونیقراردهید.ازاستفادهازاستتسکوپهایشخصی بپرهیزید.
۱۰ـ هنگام انجام CPR و پس از آن، تجهیزات آلوده خصوصا به ترشحات تنفسی (مانند لارنگوسکوپ، ماسک بیمار، ...) را در سینی یا ظرف از پیش معین شدهای بگذارید و بر بالین بیمار قرار ندهید.
پس از CPR
۱۱ـ پس از ختم CPR، ضروری است کلیه تجهیزات قابل استفادە ی مجدد– از جمله لارنگوسکوپ،استتسکوپ،...مطابق پروتکل کمیته کنترل عفونت بیمارستان ضدعفونی و استریل شوند. همچنین کلیه لوازم مصرفی غیرقابل استفاده مجدد ازجمله چست لید، لوله تراشه و... نیز میبایست به عنوان پسماند عفونی در نظر گرفته شده و در سطل مخصوص زباله‌های عفونی دفع شوند.
۱۲ـ پس از ختم CPR، کلیه تجهیزات ایمنی فردی را طبق پروتکل مربوطه خارج نمایید و در نزدیکترین سطل مخصوص زباله‌های عفونی (زرد رنگ) بیندازید. به هیچ عنوان پس از ختم CPR با تجهیزات پوشش فردی در سایر قسمتهای بخش رفت و آمد نکنید.
۱۳ـ پس از خارج کردن PPE، دستهای خود را به شیوۀ صحیح با آب و صابون بشویید و در صورت عدم دسترسی، با محلولهای الکلی، ضدعفونی نمایید.
۱۴ـ پس از پایانCPR – اعماز موفق یا ناموفق– برای بررسی ضرورت ارسال نمونهCovid19، نحوه جابجایی بیمار یا متوفی، و سایر اقدامات ضروری مربوط به درمان یا کنترل عفونت با پزشک مسئول (متخصص عفونی، داخلی، ...) و یا مسئول کنترل عفونت بیمارستان تماس بگیرید.
راهنمای شماره 2. نکات ویژه انتوباسیون برای متخصصین بیهوشی
۱ـ حتی الامکان از اینتوباسیون حین هوشیاری بیمار پرهیز نمایید.فراموش نکنید که Atomized local anesthetic ممکن است موجب پخش ائروسل گردد. در صورت امکان از glidescope و یا وسایل مشابه استفاده نمایید.
۲ـ در موارد pre-arrest از استراتژی (rapid sequence induction (RSI جهت القای بیهوشی کمک بگیرید این اقدام توسط یک پزشک با تجربه و ماهر باید انجام شود. در صورت هیپوکسی شدید، عدم تحمل اپنه برای 30 ثانیه و یا کنتراندیکاسیون در استفاده از فلج کننده های عصبی-عضلانی، RSI باید بر اساس شرایط بیمار تغییر نماید. درصورت استفاده از ونتیلاسیون دستی، از حجم جاری (Tidal Volume) کم استفاده نمایید
۳ـ بهتر است از 5 دقیقه پره اکسیژناسیون (preoxygenation) با اکسیژن 100 درصد و به دنبال ان RSI استفاده شود تا از حتی المقدور از ونتیلاسیون دستی اجتناب گردد. ونتیلاسیون دستی بالقوه میتواند موجب پخش ائروسل گردد.
۴ـ مطمئن شوید که یک فیلتر هیدرفوبیک با کارایی بالا (high efficiency hydrophobic filter) بین ماسک صورت و مسیر تنفسی و یا ماسک تنفسی یا امبو بگ (مانند Laerdal bag) قرار گیرد.
انجمن قلب ایران - نسخه اول (۱۶ فروردین ۹۸)